@random tesekkur ederim. Hala ayni cikmazin icindeyim. Kurtulamiyorum. Sonu nereye varacak hix bilemiyorum...

Bazen icine dert olur da soyleyemezsin ya, soylesen de ise yaramaz ya.. oyle bi durumdayim. Belki bize ne diyeceksiniz ama icimi dokmek istiyorum. 22 yasima kadar oylesine huzurlu bi hayatim vardi ki kimi zaman ben neyle imtihan olcam acaba derdim. Cevremde herkesin bi sıķıntısı varken ben mutluydum. Sukrederdim. Orta halli bi ailenin tek cocuguydum. Beni seven ailem,akrabalarim vardi. . Bir de o vardi hayatimda.liseden beri beni uzaktan uzaga sevdigini universitedeyken itiraf eden.. gercekten sevdigine inanip zamanla benim de sevdigim.. En iyi universitelerden birini dereceyle bitirmistim ve 2 universite mezunuydum. Hayalim ise girmek o esnada dugun hazirliklarini tamamlamakti. Ama hayat beni oyle bi yerden vurdu ki. Bir telefonla evlatlik oldugumu ogrendim. Neye ugradigimi sasirdim. Insanin adi bile yalan olur mu? Ama buna uzulemedim bile. Annem babam onlari birakirim diye oylesine korkuyolardi ki. Annem hastanelik oldu babam bir gunde coktu. Ben sadece sukrettim. Canimdan cok sevdigim bi ailem vardi. Sansliydim. Sadece piyangodan bi abla cikmsti bana. Karabatak gibi bi cikip bi kaybolan. O esnada onunla bi ayrildik bir baristik derken evlenelim artik dedi.o 3 senedir memurdu. Tamam dedim aileler tanisti. Hep annesinin beni sevmedini hissettim.ama o beni severken ne onemi vardi ki? Ben istemesem sevmesem ayrilirsin diyen annesne ben seviyorum sen saygi duycaksin diyodu. Arkamda duruyodu. Guveniyodum seviyodum. Umursamadim.evlendik. bir bucuk sene hersey mukemmeldi. O ise gider gelrdi ben evde ders calisir ona yemekler hazirlardim. Bir bakisiyla isinirdim. Sonucta ikinci kez aileyle sınanamazdim dimi? Ben oyle saniyodum iste..taa ki o hastalanana kadar. Defalarca ameliyat oldu. Hastanelerde kaldik. Sanki bebegimdi benim. Oylesine iyi baktim ki ona. Oylr guclu durdum ki (evlatlik oldugumu ogrendigimdeki gibi) yuzune guldum ona umut verdim ama icim hep kan agladi ameliyathane kapilarinda. Iyilesti ameliyatlar basarili gecti. ameliyattan sonra onun ailesinin yaninda kaldik.Ben onlara yemek yapiyodum herkes ise gidip geliyodu. O ise hic yatmiyodu sadece ailesinin islerine kosturuyodu. Derdim sagligiydi. Anlamadi. O ara mulakata girecektim. Evimize donmek istedim. Birsuru insana yemek yapacagima sdece ona bakar ders calisirdm. Ama kabul etmedi. Ailesinin islerini bitirmek onun icin daha onemliydi. Her gitmek istedigimde sen git, kapi orda,bin otobuse git vs diyodu. Bi gun bende hastalandim. Inanmadi. Kendi aileme gitmek icin oyun oynuyorum sandi. Ailem beni gelip alsin bari sen zaten evde durmuyosun dedim. Ertesi gun geri gelecektim .O an aklina ameliyatli oldugu geldi heralde. Bi anda ona bakmayan ben oldum. Ayaga kalkti herseyini topla git dedi esylarimi yuzume firlatti ve ben gittim. 2 hafta ne aradi ne sordular. Sonra geldi. Bosanmak istiyorum dedi. Inanamadm.ikna etmeye calistim olmadi. Sonraraporu bitince geldi. Beni degil de bendeki bi kagidi almaya. Ben de onunla evimize gittim. Neden geldin deyince islerm vardi dedim. Oysa ayrilmak istemiyodum. Gunlerce git bosanmak istiyorum seni sevmiyorm dedi sabrettim. Ne yaptigim yemegi yedi ne de yuzume bakti. Bi gun konussa 3 gun kovdu. Aileme yalan soyluyodum. Aramiz iyi saniyolardi. Bir gun oylesine pes ettim ki. Tamam dedim bitsin avukat ayarlayalm. Bi an once bitsin. Cok memnundu halinden. Ve o evde yokken ailemi cagirdim. Onunla gorusmek istediler. Gerek yok dedim esyalarimi topladim ve gittim.3 ay ayri kaldik ama ne o ne de ben avukat tutmadik O esnada mulakata girdim. Dusunsenize halimi. Esin ne is yapiyo diyolar gozlerim dolu.. ama yine de tum sorulari bilmistim. Umutluydum. Tutunacak bi dala ihtiyacm vardi. Yillik iznini bitirmis son gunu yanima geldi. Hala kararli gorunuyodu. Ben de kabullenmistim zaten ayriligi. En son ana kadar bosanma konustuk son dakikada geri adim atarsin diye ustune gittim ama vazgecmedin ben sensiz yapamiyorum barisalim dedi. Inanamadim yine bi lafina kandim. Aklimda soru isaretleri o sevgi dolu bakisina kandim ve gittim. Ailelerimizle gorusmedik. Bana kendi aramizi duzeltelim aileler kolay demisti. Aylar gecti.iyiydik.Byram geldi. Ailesinin yanina gttim. Kovuldum resmen.Berbatti. Ben ailemde o ailesiyle kaliyodu. Ya da otelde kaliyoduk. Gizli bi iliski yurutur gibi. Hersey duzeldi derken yine aramiz acildi. Bir gun ailesini cagirmis pat diye. Ayrilmaya karar vermis beyimiz. Ben de cagirdim. Aileler konustu bir de arabulucumuz vardi. Ilk kez aileler mudahil oldu ve bosanmak icin bi sebep yok seviyosunuz birbirnizi dediler. Gercekten de hep sacma sebeplr yanlis anlasilmalar vardi.( O benim ona bakmadigimi dusunuyordu. Ameliyatli oldugu icin beni kovsa da gitmemem gerekiyomys ona gore )Biz yeniden basladik. Yaptiklarini bana anltmiyor planlarini hep emir vaki yapiyordu.konusmaya calistim anlamadi. Ben de onun yaptigni yaptim. Ama kaldiramamis.. bi kac gun soguk gibiydi konusmak istedim tekrar. Ve bana artik beni sevmedigini benden bosanmayacagini. Dugun surecinde maddi manevi cok masraf ettigini o yuzden de beni maddi manevi tuketecegini soyledi. Bunalri duydktan sonra neden senle kaliyim bosancam diyorum. Mecbursun istersen git ama mecburen geri geleceksin diyo. Aileme akrabalarima seni oyle bir anlattim ki herkes sana dusman. Otur yemegimi hazirla utumu yap sonra da bi an once ise gir ve bana para getir diyo. Ve ben soylediklerini yapiyorum. Aptal miyim ? Evet. Ben ne yapiyorum. O ne yapmaya calisiyor? Sonu nereye varacak? Yine gider miyim diye mi deniyor? Tv de gorunce derdim ki insanlar neden eziyete karsi susarlar ki.. susuluyormus iste. Nedensizce.. bu arada mulakattan da gecemedim. Ailemle konusurken cok mutluyuz diyorum ama kapatinca gozyaslarimi tutamiyorum. Keske hep babasnin kucuk kizi olarak kalsaydim..