Karadır kaşların ferman yazdırır
Bu dert beni diyar diyar gezdirir
Lokman hekim gelse yaram azdırır
Yaramı sarmaya yar kendi gelsin
Ormanlardan aşağı aşar gelirim
Nazlı yari kaybettim ağlar gezerim
Ormanların gümbürtüsü başıma vurur
Nazlı yarin hayali karşımda durur
Karadır kaşların benzer kömüre
Yardan ayrılması zarar ömüre
Kollarımdan bağlasalar zincire
Kırarım zinciri vararım yare
Ormanlardan aşağı aşar gelirim
Nazlı yari kaybettim ağlar gezerim
Ormanların gümbürtüsü başıma vurur
Nazlı yarin hayali karşımda durur
Karadır kaşların yay eylemişler
Aklımı başımdan zay eylemişler
Duydum güzelleri pay eylemişler
Hele gidem bakam yar kime düştü
Ormanlardan aşağı aşar gelirim
Nazlı yari kaybettim ağlar gezerim
Ormanların gümbürtüsü başıma vurur
Nazlı yarin hayali karşımda durur
Uzaklara gittim ki gelirim diye
Tabanca doldurdum vururum diye
Hiç aklıma gelmez ölürüm diye
Ölüm ver Allahım ayrılık verme
Ormanlardan aşağı aşar gelirim
Nazlı yari kaybettim ağlar gezerim
Ormanların gümbürtüsü başıma vurur
Nazlı yarin hayali karşımda durur
Üç güzel oturmuş karaya bakmaz
İnsan sevdiğini dilden bırakmaz
Hey Allah'tan korkmaz kuldan utanmaz
Gönül defterinden sildin mi beni
Ormanlardan aşağı aşar gelirim
Nazlı yari kaybettim ağlar gezerim
Ormanların gümbürtüsü başıma vurur
Nazlı yarin hayali karşımda durur
Karadır Kaşların Ferman Yazdırır - Feriha Özen
Yüce dağlar olmasaydı
Laleleri solmasaydı
Ölüm Allah'ın emri de
Şu ayrılık olmasaydı
Sarhoşta olsa hakaret etme, bakarsın yarın bişr i hafi olur.
Sarhoşta olsan vazgeçme, bakarsın yarın hidayet seni bulur.
Beni bu güzel havalar mahvetti,
Böyle havada istifa ettim
Evkaftaki memuriyetimden.
Tütüne böyle havada alıştım,
Böyle havada aşık oldum;
Eve ekmekle tuz götürmeyi
Böyle havalarda unuttum;
Şiir yazma hastalığım
Hep böyle havalarda nüksetti;
Beni bu güzel havalar mahvetti.
Orhan VELİ
"Ne kalacaksa yaşadığım bunca çıldırmaktan geriye,
Vaktinde gelmeyen herşey kadar haindir.."
Güneş ve Ay
Birimiz doğar
Birimiz batardı doğudan,
Ama yörüngelerimiz
Şaşmadı hiçbir zaman.
Uzaktan da olsa
Dönerdik işte
Aynı dünya’nın etrafında
Birimiz Dünya’nın uydusu
Diğerimizinin
Uydusuydu Dünya.
Aşk Ay/dı
Sen Güneş.
Gece ve Gün ... !
Birbirinin ucuna ekliydik biz
Sen
Sevişmedeydin Ay’la ,
Bense geceden olma
Güneşden doğma...
Soğukluğuydun sen aşkın
Ben
Yakan nar’ı sevdanın
Dönüp dururyorduk
Bir yelkovan etrafında.
Zaman
Günahlarını örterdi senin
Ben çırılçıplak
Duruyorken ortada.
Aşk Geceydi
Sen Gün.
Rumî ve Şems
Dönüp duruyoruz
Bir ateş çemberinin üryanında
Yıllarca aranmış bir diyara varmış gibi,
Farklı doğuruyor bugün güneşi
Toprak ana...
Eteklerine takılıyorum sonra
Döndükçe ilahileşiyor
Bildiğim bu muamma,
Saatlerce kapalı gözlerle seyrediyorum
Aşk’ın en büyük ritüelini,
Sana olan körlüğümse
İşte bu Sema’dan kalma.
Kalk şimdi
Bir çember çizdim
Ayaklarının ucuna
Bastığında merkezine
Dünya yanacak çapında.
Ve anladın sonunda !
Aşk Sen’di
Sen?
Özüdür sözlerimin
Bugüne değin ettiğin
Her kelam.
Şems benim ama sen
Rumi misin?
Onu bilemedim vesselam.
Bir maşuğun not defterinden.
"...diyorum hepimizin bir gizli adı olsa gerek
belki çocuk ve ihtiyar,belki kadın ve erkek
hepimiz,herbirimiz gizli bir isimle adaşız
yoksa şimdiye kadar hesapların tutması lâzımdı
hayatımıza kendi adımızla başlardık... "
İsmet Özel
gözlerin gözlerime değince
felâketim olurdu ağlardım
beni sevmiyordun bilirdim
bir sevdiğin vardı duyardım
çöp gibi bir oğlan ipince
hayırsızın biriydi fikrimce
ne vakit karşımda görsem
öldüreceğimden korkardım
felâketim olurdu ağlardım
Bin bir gece, on bin bir gece...
Sana her gün yeni bir şarkı besteleyebilirim.
Kaf Dağı’nın ardındaki bahçelerden hiçbir fâninin koklamadığı çiçekleri, hiçbir elin uzanmadığı meyveleri getirebilirim.
Çiçek de, meyve de palavra...
Seni boşluktan kurtarabilirim.
Cemil Meriç
Güneş birden bire kara bulutun ucundan, baskıya karşı bir başkaldırıyı hatırlatarak saçını çıkarıyor. Şimdi bakıyoruz ve tutulacağımız ipi, boyanacağımız boyayı ve alnımızı koyacağımız temiz yeryüzünü görüveriyoruz.
Ve selam diyoruz, âleme, mahluka, yıldızlara, insanlara.
Bu, size neler çağrıştırdı bilemiyorum. Ben, bende olup bitenleri, kurt kapanlarıyla dolu labirentimi, kara bulutumu, saçını çıkarmasını beklediğim güneşimi, kendi değirmenimi enine boyuna anlattım gibiyim. Siz de kendi labirentinizde çıkmazlarda yanılıp dönerken bakarsınız karşı karşıya geliveririz. Selâmlaşmamız, kucaklaşmamız, deneyimlerimizi birbirimize aktarmamız ve çıkışı birlikte bulup labirenti deneycinin başına indirmemiz için belki de güçbirliği yaparız. Bundan böyle, ne dersiniz?
A. Cahit Zarifoğlu / Bir Değirmendir Bu Dünya
Belki de bizim gezegenimiz galaksinin tımarhanesidir...
" Ölümün kucağındayken neyi değiştirebilirsin ki
Nasılsa tüm mutluluklar kucaklarda bitti. "
(._.) Canfeza .
Bu yaşa erdirdin beni, gençtim almadın canımı
ölmedim genç olarak, ölmedim beni leylak
büklümlerinin içten ve dışardan
sarmaladığı günlerde
bir zamandı
heves ettim gölgemi enginde yatan
o berrak sayfada gezindirsem diye
ölmedim, bir gençlik ölümü saklı kaldı bende.
Vakti vardıysa aşkın, onu beklemeliydi
genç olmak yetmiyordu fayrap sevişmek için
halbuki aşk, başka ne olsundu hayatın mazereti
demedim dilimin ucuna gelen her ne ise
vay ki gençtim
ölümle paslanmış buldum sesimi.
Hata yapmak
fırsatını Adem’e veren sendin
bilmedim onun talihinden ne kadar düştü bana
gençtim ben ve neden hata payı yok diyordum hayatımda
gergin bedenim toprağa binlerce fışkını saplar idi
haykırınca çeviklik katardım gökyüzüne
bir düşü düşlere dalmaksızın kavrayarak
bulutu kapsayarak açmadan buluta içtekini
tanıdım Ademoğlu kimin nesiymiş
ter döküp soru sormak nereye sürüklermiş kişiyi.
Çeşme var, kurnası murdar
yazgım
kendi avcumda seyretmek kırgın aksimi.
Gençtim ya, ne farkeder deyip geçerdim
nehrin uğultusu da olur, dalların hışırtısı da
gözyaşı, çiğ tanesi, gizli dert veya verem
ne fark eder demişim
bilmeden farkı istemişim.
Vay beni leylak kokusundan çoban çevgenine
arastadan ırmaklara çarkettiren dargınlık!
Yola madem
çöllerdeki satrabı yalvartmak için çıkmıştım
hava bozar, yüzüm eğik giderdim yine
yaza doğru en kuduzuyla sürüngenlerin sabahlar
yola devam ederdim.
Gençtim işte şehrin o yatık raksından incinen yine bendim
gelip bana çatardı o ruh tutuşturucu yalgın
onunla ben
hep sevişecek gibi baktık birbirimize.
bir kez öpüşebilseydik dünyayı solduracaktık.
Oysa bu sürgün yeri,bu pıtraklı diyar
ne kadar korkulu yankı bulagelmiş gizlerimizde
hani yok burda yanlışı yoklayacak hiç aralık
bütün vadilere indik bir kez öpüşmek için
kalmadı hiç bir tepe çıkılmadık
eriyeydik nesteren köklerine sindiğimizce
alıcı kuş pençesiyle uçarak arınaydık
ah, bir olaydı diyorduk vakar da yoksanaydı
doğruydu böyle kan telef olmasın diye çabalamamız
ama kendi çeperlerimizi böyle kana buladık
gönendi dünya bundan istifade
dünya bayındırladı:
Bir yakış, bir yanış tasarımı beride
öte yakada bir benî adem
her gün küsülü kaldık.
Bunca yıl bu gücenik macera beni tutuklu kılan
artık bu yaşa erdirdin beni,anladım
gençken almadın canımı, bilmedim
demek gökten ağsa bile tohum yürekten düşecekmiş
çünkü hataya bağışık büyük hatadan beri nezaret yer
çiğ tanesi sanmak ne cüret, gözyaşıymış
insanın insana raptolduğu cevher.
Şimdi tekrar ne yapsam dedirtme bana yarabbi
taşınacak suyu göster, kırılacak odunu
kaldı bu silinmez yaşamak suçu üzerimde
bileyim hangi suyun sakasıyım ya rabbelalemin
tütmesi gereken ocak nerde?
İsmet Özel
kendi sesinden...
https://www.youtube.com/watch?v=7nmjTi2IcPE
Hep böyle çocuksu mu bakar senin gözlerin?
Hep böyle içinde uzak bir işik mi yanar?
Bakişlarinda beni dinlendiren bir şey var;
Kiyisindaymiş gibi en sakin denizlerin...
Bir yelkenliyim şimdi ben senin limaninda
Firtinalardan geldim sende dinleniyorum.
Bu huzur, bu sessizlik hiç bitmesin diyorum;
En eşsiz dakikalar sürsün senin yaninda...
Hiç yumma gözlerini, işigin eksilmesin,
Gündüzüm aydinligim, ipek böcegim benim!
Güz bahçemde açilmiş o son çiçegim benim!
Yorgun kalbim seninle elem nedir bilmesin;
Ayirma gözlerimden çocuksu gözlerini,
O sakin o yalansiz, o kuytu gözlerini.
https://youtu.be/TDIasay7yc8
Ders çalışmayı bir hayat biçimi haline getirmiş herkese bilhassa yarın guy sınavına girecek kıymetli dostlara gelsin:)
Gemi olsaydık şayet, yükümüzün ağırlığı değil limanın vefasızlığı batırırdı bizi.
@bombiksmori afedersiniz 'bugün' demeliydim zira saat 12 yi geçmiş bile:)
Beni Hor Görme Kardeşim
Sen Altınsın Ben Tunç Muyum
Aynı Vardan Var Olmuşuz
Sen Gümüşsün Ben Sac Mıyım
Ne Var İse Sende Bende
Aynı Varlık Her Bedende
Yarın Mezara Girende
Sen Toksun Da Ben Aç Mıyım
Kimi Molla Kimi Derviş
Allah Bize Neler Vermiş
Kimi Arı Çiçek Dermiş
Sen Balsın Da Ben Cec Mıyım
Topraktandır Cümle Beden
Nefsini Öldür Ölmeden
Böyle Emretmiş Yaradan
Sen Kalemsin Ben Uç Muyum
Tabiata Veysel Aşık
Topraktan Olduk Kardaşık
Aynı Yolcuyuz Yoldaşık
Sen Yolcusun Ben Bacmıyım
AŞIK VEYSEL ŞATIROĞLU
Her şey olacağına varır
Olacakla öleceğin önüne geçilmez
https://youtu.be/2h7L4xdfvTw
Farsça kısmı çok etkileyici..ağlamak için illa ki anlamak gerekmez bazen..
Her günüm seninle geçsin.
O güneşe en yakın
Kimsenin varamayacağı bir dağ başında.
Uçsuz bucaksız uzak denizlerde.
İnsan ayağı değmemiş ormanlarda.
Uzaklarda en uzaklarda.
O gemilerin uğramadığı limanlarda.
Işığım ol
Alınyazım ol benim
Vatanım ol
Evim ol
Yeter ki bir ömür boyu benim ol
Her günüm seninle geçsin.
"...diyorum hepimizin bir gizli adı olsa gerek
belki çocuk ve ihtiyar,belki kadın ve erkek
hepimiz,herbirimiz gizli bir isimle adaşız
yoksa şimdiye kadar hesapların tutması lâzımdı
hayatımıza kendi adımızla başlardık... "
İsmet Özel
