Ana-baba öteden kavgalılar, ayrılamıyorlar da örf-adet zorluyor, evlatlara da sonsuz sevgi var ama neye yarar ki evde huzur yok...
Ciğerler hasta, astımlı, ilgi var ama sınırlı, nefret daha güçlü... Lisede yatılı okula gidilir, ana-baba hep kavgalı ya, her bulduğuna yapışılır, sevgi, hürmet, samimiyet beklenir aa o da ne herkes işinde gücünde ve çoğu çok kötü...
Lise biter, üniversite hak getire... Kuralcı baba küçümser, hakaret eder, sever de ama neye yarar ki! Evde zaten huzur yok, hasbelkader güzel sayılayacak bir üniversite, İstanbul'a varılır... Baba beğenmez, istersen gitme der ama artık gözü karalık da vardır, itiraz edilir, gidilir, başlanır...
Yurtlar perişan, mecbur burnu havada, görüşler son derece farklı, bencil bir akraba artığı öğrencinin evine... Asker gibi, onun kontrolünde sürer gider üniversite... ne evim var denir ne evsizim...
Son sene, namı ekşi sözlüklere kadar varmış Hocalardan dersler verilecektir ama o namussuz duygusal açlık müsaade etmez... Bir kız sevilir, farklı mezhepten, özgürdür, rahattır, olmayacak ya, aksine kıskanç korumacı maya...
Kıza paralar harcanır, ev tutulur, bir hoş sohbete iyice perişan olunur, bel bağlanır, anlayacağınız, ailesinde bulamadığını iki taraf da, birbirinden istemenin derdindedir oysa ki; biri ilgi diğeri sevgi...
Aldatır... bırakır gider, elde var bir ton borç, okul bitmemiş, en zor dersler, duygusal boşluk boşluk da ne kelime, hiçlik...
Okul biter, hasbelkader iyi bir firma denk gelir, kkb puanı leş, tip kaymış, ciğerler zaten oldum olası hava almıyor, psikoloji gidik, antidepresanlar, boş beleş çabalar... Aile de zaten azdı o zaman hiç olmuş...
Yine de işe başlanır, çoraba kadar dert, boğaza kadar borç, dinmeyen sevgi, köpüren nefret, bunların dostluğu olur mu... bunlar adama gün yüzü gösterir mi... İş hayatı etkilenir, borcun daha %30'u bitmiştir, ilgisizlik, tutunamama, hissedilir iş de gider aş gibi aşk gibi...
Varılır köye, ana hastalanmış iyice, tek oğlanız ya söylenmiyor, oysa söyledikleri hastalıktan beter... Araları yok ya, yanında kalmak zorunda kalınır, gider koskoca 2 sene... O senelerde kpss'ye bakılır, baba kuralcı ya, temenni var ama kural çok... ortalama puanlar, ne ataması daha mülakat görülmemiştir...
Şimdilerde ise son bir çaba, hem orada hem burada iş aranır...
Allah darda olana huzur, zorda olana kolaylık, rahata erene vicdan, kudurmuşa ar, akılsıza fikir versin... Hayat zor, iddiam bu hayatın zorluğu değil hayatın kendisi zor...
Selametle...