Uçurtmamı rüzgâr yırttı dostlarım!
Gelin duvağından kopan bir rüzgâr...
Bu rüzgâr yüzünden bulutlar yarım;
Bu rüzgâr yüzünden bana olanlar...
O ceviz dalları, o asma, o dut,
Gül gül, mektup mektup büyüyen umut...
Yangından yangına arda kalmış tut.
Muhabbet sürermiş bir rüzgâr kadar.
Sezai Karakoç
Herkese merhaba! Foruma üyeliğim ve ilk yorumum hayırlı olsun 
--Aktif olacağım ilk ve tek forum başlığıdır.. --
Biz bu şafak vaktinin neresindeyiz
Öyle bir umut gibi gelip geçecek
Yalnızım, yalnızsın, bize kim gülümseyecek.
Edip Cansever
Ne kadar az yol almışım
Ne kadar az
Yolun başındaymışım meğer
Elimde yalandan kocaman rengarenk
Geçici oyuncak zaferler
Küçüğüm daha çok küçüğüm....
....
Bir arkadaş evine uğrarız yolüstü
bir fincan kahve içeriz, ısıtır bizi
başını sessizce omzuma koyarsın
gülüreyhan olur soluğun
Biz kalırız kuşlar dönüp gelir
her balkonda bir menekşe sesi
Belki yeniden güzelleştiririz
adları değiştirilen parkları
perdeleri hiç açılmayan evlerde
ışıklar yanar çocuk sesleri duyulur
tanıdık sevinçlerle dolar yeniden
kendi sesini kemiren alanlar
Anısı biz olalım bu sokakların
ve hiç durmadan yağmur yağsın
Biz gürültüsüz sözcükler bulalım
sarmaşıklar fısıldaşsın yine
Gidersek birlikte gideriz
yeni sevinçler buluruz hüzne benzeyen
Ahmet Telli
Gönlün var mı bende sarmaşık
Yol mu karmaşık
Her neyse
Alıştık belki, aşk bu sırnaşık
Öldür dersin Ölmez de...
Hiçbir şey yapmadan da yorulabiliyor insan, düşündükleri ağır geliyor mesela..
Octavio Paz
Çekemezsin bir yere sineden başka
Biliyorum günler hep böyle geçecek.
Ne akşamleyin komşu, ne bir akraba,
Ne bir dost, oturup karşılıklı içecek..
Yalnızlık sade şurda burda değil,
Düşüncede, hatırada ve dilekte.
Hangi taşı kaldırsan, nerde 'of! ' çeksen,
Bir dudağı yerde, bir dudağı gökte..
Bilmem rengi nasıldır, boyu ne kadar.
Biçen her kimse yıllardır yanlış biçiyor.
Bir elbise ki, alabildiğine dar..
Nedir bir türlü sırrını anlamadık,
Kimdir bizimle böyle şaka ediyor,
Hangi cebini karıştırsan yalnızlık..
Turgut uyar
"Şeyhim beni 70’lere ışınla,
3 milyar saniyem bitmeden önce
Sonsuzluğu bükeyim, kalan ömrümce.
Tasavvuf strese iyi geliyor bence.
Bir fırt ab-ı hayat versene şeyhim
Dindirsin faniliğin hararetini.
Bitsin mutat prova, deney, tatbikat;
Ecel formalitesi, azap rutini.
Şeyhim nedir bütün bu illüzyonlar seraplar?
Aşk üçgeni, meşk dairesi, kudret karesi,
Zeval kulvarındaki zırhlı araçlar?
Şimdi yani tam şu an kaderde ne var?
Şeyhim adım kara listede, aha!
Görünmüyor hicret rotasındaki vaha
Açamam, açamazsın, açılmaz şeyhim,
Sıfırın ortasına bir delik daha.
Şeyhim 14 milyar yıl ne çabuk geçti
Yaş kırk oldu kırklara karışamadım
Ben defterden sildim ölümsüzlüğü
Şeyhim kainata alışamadım."
“Gözleri olanlara dünyada görülecek hiç bir şey olmadığını söylemek zordur. Ne var ki gerçek bu inanın bana. Dünyayı tanımak için dinlemek yeter, yolculuklarda görünenler bir aldatmacadır yalnızca. Gölgelerin peşinde başka gölgeler. Yollar ve ülkeler, önceden bilmediğimiz hiçbir şey öğretemez bize; gecenin dinginliğinde kendi içimizde dinleyebileceklerimizden başka hiçbir şey?”
Amin Maalouf
Bir süredir gözümden yaş akmayan bir gün olmadı belki de...
İnsanlarla konuşuyorum, işe gidip geliyorum hatta gülüyorum bile. Dışarıdan bakıldığında belki baya da mutlu görünüyorum. Ama akşam olunca.. Ahh gece olunca.. Yalnız kalınca...
Hepsi üşüşüyor başıma, bütün o yüreğimi yakan sıkıntı. O iç daralması. O can yanması..
...
Yaşadığımız en acı deneyimleri, neden hep ummadığımız kişiler yaşatıyor bize? Sığındığımız kişiler sakınmamız, sevdiğimiz kişiler unutmamız, güvendiğimiz kişiler korkmamız gereken kişilere dönüşüyor.
Neden en fazla acıyı en güvendiklerimiz bize tattırıyor? Çünkü canımızı nasıl acıtacaklarını biliyorlar. Güvendiğimizde sadece yüreğimizi değil, yaralarımızı da açıyoruz. Ve bir yarayı en fazla sızlatan, beklemediğin yerden gelen darbedir.
Severken yüreğine vurulduğumuz, giderken sırtımızdan vuruyor.
Bize Yalnızlık Düştü
“Başkalarını çok kolay yargılayabilen insan karakteri belirli bir psikolojiye aittir. Muhtemelen kendine dair çok temel bir meselesi vardır ve ona kördür. Kendinize kör olduğunuz zamansa, başkaları hakkında ekstra ilgi geliştirirsiniz.”
Dirilt Kalbini, Nouman Ali Khan
“...Sana hak vermiyor değilim ama Şemsettin zaman kötü
Aslında ne sen ne ben ikimizde deli falan değiliz herkes oynatmış
Sadece senle ben normaliz
ama Şemsettin laf aramızda
laf aramızda…
laf aramızda…
Şemsettin laf aramızda kaldı çıkamıyor kendini ifade edemiyor bir türlü…
ama çok dikkatli olalım Şemsettin
Sen de farkettin zaman kötü en iyisi biz işi deliliğe vuralım
Sen kedilerden kork işkembesin diye,
Ben insanlardan korkayım iskemleyim diye,
ve iskemle üzerinde işkembe, çarşamba, perşembe
gün say Şemsettin gün say…
Çünkü nasıl olsa bir gün gelip bizi alacaklar
Bu işten yırtmak için saat numarası yapalım
Sen yelkovan ol ben yengeç
Soranlara tek cevap verelim “vakit çok geç”
vakit çok geç
vakit çok geç Şemsettin geldiler…”
Güçlü bir hafıza,
Ağır bir cezadır.
Orhan Kemal
...
Canım nasıl yanıyor
İçim içim eriyor
Sandığın gibi değil geçmiyor
Benim derdim kendimle!
Bazı geceler çok zor..
Bu aralar her gece çok zor....
Benim derdim kendimle!