...Zaten,bir felakete sükún ve itidalle tahammül edenlerin manzarası,o felaket için ağlayıp çırpınanların manzarasından çok daha korkunç ve ezicidir.Kuru ve sabit gözlerin arkasında nasıl bir ateşin yandığı;yavaşça kalkıp inen göğsün içinde nelerin kaynadığı bilinmediği için,insan mütemadi bir ürkeklik ve tereddüt içinde üzülür...
Kuyucaklı Yusuf - Sabahattin Ali
...
İnsan geceyi, gündüzü anımsattığından sever aslında. Kimse zifiri bir karanlığı anımsamaz gece denince. Adem oğlu ve kızı için gece; gün ışığı lambaların aydınlattığı sokaklardır. Hep güneşe hasret nesiller. Öyle olmasa Tesla yapıp Edison neden çalsın dünyayı ışıtan akkor bir telin mucitliğini? Zifiri bir alemde ne güzelliği kalırdı Kız Kulesi'nin ardını bekleyen Galata'nın? Bir şehrin tepe yerine tırmanmanın ne gereği kalırdı?
Saydam bir duman bulutudur insanın ruhu. Onu ışıtmaya ihtiyacı vardır. her saat, her an. Bu nedenle en karanlık ruh bile kendisini ışığa tutmak, saydam dumana bir renk vermek ister. Güneş gibi, Sokak lambaları gibi, Alev gibi.
Sonsuz ihtiyaçlarımıza, kıt kaynaklarla çözüm arayan maddi bir dünyada sonsuzluğu hep yanlış yerde aramışlığımızdır en büyük buhranımız. Çağ, et ve kemikten ve kastan ve vücuttan medet umarken sonsuzluğun dehlizlerine bu denli uzak olmak nedendir? Bu arayışta bugüne dek anlamadığımız şey en uzak noktamızın sırtımız olduğudur. Arkamıza bakarak yolculuk edemeyeceğimizdir. Özgürlük ve sonsuzluk ruh'un dehlizlerinde saklıdır.
Bugüne dek ayağının yere değdiği yere kadar açılmadın mı insan? Daha ötesine yürümekten korkmadın mı hep? Seni bağlayan, kamçılayan bu değil miydi? O zaman ne duruyorsun, bırak değmesin ayakların yere. Kimse sana özgürlüğünü vermeyecek. Seni özgür kılabilecek tek kişi, senden başka kim olabilir? Düşersen bile düşlerine düşeceksin. Düşmeden evvel seni ancak sen tutacaksın. Güneş Ülke'ni kuracak, başında da sen olacaksın. Daha ne duruyorsun?
...
Bir isim var unutamadığım.bir çiçek var koparamadığım.bir hayaI var kuramadığım.birde sen varsın özIeyipte uIaşamadığım…
"Bazen sevinince annem gibi, rengarenk reçeller dizerim kalbimin raflarına."
Didem Madak
Özlemek, "öz"den müştaktır..
Kendinizle aynileştirdiğiniz şeyin yokluğunu hissediyorsanız, özlüyorsunuz demektir...
Bu aralar deniz kokusu
Çamlıhemşin hopa ayder
Yeşil gözlü zeynep
Boztepede semaver
...
Çizebilseydim,
Bahar olacaktı yüzün.
Yazabilsem,
En uzunu şiirlerin.
Olmadı, beceremedim.
Adını duvarlara yazacak çağım da
Çoktan geçti benim.
Yasak sevdamın
Gözaltı tarafı.
Çaresiz,
Seni yüreğimde erittim.
Bir yüzün vardı görmediğim,
Bir sesin,
Hiç duymadığım.
Kokunu çiçeklerle tanımlayamazdım.
Dokunmadım, bilemezdim
Ellerinin beyazlığını.
Hangi şarkının neresinde,
Hangi şiirin en sevdalı sözünde
Çıkacaktın, bilemezdim.
Dilimin ucundaydın hep,
İşte; şimdi düşüverdin!
Bu hikayenin gecesini uzun yazdım.
Birtek, elin kalacak elimde.
Sıcak tut, söndürmesin terim.
Kapat gözlerini,
Sabahı geciktirelim.
Eskidi saatler.
Zamanı geldi,
Yeniden düşmeliyim yollara.
Geceler sırtımda,
Cebimde sevdalarım.
Yardan öte söyleyecek
Sözüm vardı benim.
Düşlere saklamalı şimdi yari,
Uyanmamacasına!
Yükselmeli ateşim,
Kanamalı, sıkmaktan
Avuç içlerim.
Terleyip atmalıyım içimden seni.
Kimseler bilmemişti,
Görmemişti gelişini,
Benden gidişindeki gibi…
Ama yine de
Hoş geldin
Eskiyen yüzümün yeni gülümseyişi.
Hoş geldin!
/Tayfun Talipoğlu/
...
Bırak tütün sarmaktan sararsın parmaklarım. Dudağım üstünde biriken aşağılara uzanan çalı süpürgesi sararsın. Bırak kahve lekeleri kalsın dişlerimde. Şen kahkahalardan çok acı tebessümler sarmış hayatımı, tıpkı parmaklarımın arasında can bulan kağıda, tütünü sarışım gibi.
Rüzgara konuk saçlarım gibi, inadına düzensiz masamın üstü, fincanım boş, küllüğüm dolu, karşımda pürüzlü sıvanmış, yanlış boyanmış bir duvar düşlerimin tuvali olmuş sanki. Şuraya da biraz güzellik koyalım diyen kıvırcık saçlı bir ressamcasına kalkıyorum ayağa, geleceği çiziyorum parmaklarımla tuvalime. Gözümü kapatınca beliren çizgiler; birazı gözümün çevresinde, birazı duvarda.
Yolumu çeviren bir ekip ya da benim girdiğim bir çevirme. Herkes yapıyor bunu sanki artık. Kimliksiz ve Hükümsüzüm, verecek düşlerimden başka bir şeyim yok diyorum, telsiz anons ediyor bu cümleyi; "kimliksiz ve hükümsüz tamam"
Sola sinyalimi verip çıkıyorum dünyaya, aynam yok ama hislerim var, gelen yok biliyorum. Çarpsa bir başkasının düşleri çarpar, bir kaza; iki düş olay yerinde hayatını kaybetti diye bir haber çıkar akşama. Gülümsüyorum yeniden. Sırtımdan olanca bir çarpma hissi ve uyanıyorum, sabah olmuş.
Düşlerim düşler içinde düş olmuş yine.
..
Yaşlanarak değil, yaşayarak tecrübe kazanılır. Zaman insanları değil, armutları olgunlaştırır...
Ben aşk nedir bilmem eski kafalıyım. Bir seni bilirim, birde adın geçince sıkışan kalbimi.
O ben değilim.
Ön yargılarınızın oklarını fütursuzca vücuduma saplayabilceğinizi düşündüğünüz kişi ben değilim.
Kafanızda kurduğunuz tüm düşüncelerin dışındayım.Oraya sürükleyemezsiniz beni.
Direniyorum.
Karşı koyuyorum.
Tüm kötü zihniyetlere, kokuşmuş düşüncelere, kötü kalplere karşı,
Tüm benliğimle, özümle, varlığımla direniyorum.
Sizin gibi düşünüp istediğiniz gibi yaşamadığım icin kötü olamam.
Basmakalıp, içi boş kavramlarınızı reddediyorum.
Korktuğunuz icin, cesur olamadiginiz icin benim kararlılığımdan, yapabileceklerimden korkuyosunuz.
Hayatimdaki her salisede benim kararlarım olucak.
Asla vazgecmiycem kendi dogrularimi savunmaktan.
Ve siz tum korkakliginizla bakicaksiniz yuzume,
Yalvarir gibi.
Sizi gormezden gelmek kendime yapabilecegim en buyuk iyilik olucak.
…
Hangi mevsimdeyiz bilmem,
Yaz mı, kış mı seni bu denli göğüs kafesime yerleştiren.
Her şiirde sana rastlamak da neyin nesi,
Yerleşik hayattan göçebeliğe dönüş hikayesi, benimkisi.
Zaman geriye sarıyor, eksiliyor düşlediğimiz hayat,
Ben, her gün yeniden doğuyorum yetim acılarıma inat.
Çocuğum şimdi, hiç olmadığım kadar;
Hiç olmayan bisikletimden düştüğüm kadar belki.
Yüreğimde, kelimelerin açtığı kurşun izleri hala silinmemişken;
Dizlerimde yara izi taşımadan büyümek yakmıyor artık canımı, istemsiz gülümserken…
…
Varlığınla anlamlanıyorum.
Yoklukla hiçlik arasında duran siluetin yetiyor,
Kelimeleri, yürekten sırata götürmeye.
Gülümsemeye,
Özlemeye,
Sevmeye…
/hüzünden huzura giden bir yoldayım/beni bende arama, yokluğunda firardayım/
@1903bjk Bu nereden alıntı. Güzel sözlermiş
@arya
Tesekkurler..bana ait:)
Bütün bir ömür boyu beklenen şeyler, küçük tesadüflerde gizlenir. Kalabalıkta gözden yitirmeden anlaşılmaz kıymetleri, sonrası hep keşkedir.
-Rasih Aslantürk
Diren sevgili arkadaşım diren!!
Asla pes etme.
Yoluna taş koymaya calışanlar olacaktır,olsun.
Düşme o taşlara takılıp, al ve yol yap, köprü yap kendine...devam et, küsme...
Güçlüsün sen, üstesinden gelemeyeceğin birşey yok.
İnandigi şey uğrunda mücadele eden kişinin enerjisi biter mi? Asla.
Anka kuşu değil miydi küllerinden yeniden doğan?
Gaz lambasında ders calişan küçük kız çocuğu değil miydi bu ülkenin doktoru?
Elleri nasırlı babasının eve getirdiği ekmeği bölüşüp yiyen değil miydi bu ülkenin mühendisi?
En ağır eleştirilere, acımasızca iftiralara uğrayan degil miydi bu ülkenin aydını?
Çekildiler mi kabuklarına , hayır.
Senin neyin eksik?
Yaparsın, başarırsın,inan buna.
Çalılıkların arasındaki gelincik çiçekleri de mi delil değil umutların varlığına ?
Ne çabuk unuttun Hz. Muhammed'i, Ali'yi, Yusuf'u,İbrahim'i ?
Elindekileri gör, olmayanları söyleme olanlarla yetin, başını öne eğme.
Dik dur, arkanı dönüp gitme.
Bakma onun bunun dediğine.
Sen kendini biliyor musun? Vicdanın rahat mi? Kimsenin hakkını yememiş olmanın verdiği huzur kaplıyor mu içini? Rahatça uyuyabiliyor musun kalp kırmamanın verdiği mutlulukla?
Cevapların "evet"se eğer, bu dünyada senden daha zengini yok doğru yoldasın kardeşim.
Bu hayat senin, istediğin gibi yaşa. Yollar senin,dilediğince koş. Bırak hiç kimse nereye gittiğini bilmesin.
Hayat kendi halince akıp gidiyor..
Var mıyız yok muyuz umrunda bile değil...
ben sana kürk alamam doğrusu
güzel bileklerine bilezik alamam
bir kap yemek, bir elbise
öyle bir tad var ki fakirliğimizde
başka hiçbir şeyde bulamam..
Turgut Uyar, Vaiz Sokağı
...
Dostum dostum
Güzel dostum
Bu ne beter çizgidir bu
Bu ne çıldırtan denge
Yaprak döker bir yanımız
Bir yanımız bahar bahçe
...
Hasan Hüseyin Korkmazgil
Denizleri seviyorsan, dalgaları da seveceksin
Sevilmek istiyorsan, önce sevmeyi bileceksin
Uçmayı seviyorsan, düşmeyi de bileceksin
Korkarak yaşıyorsan, yalnızca hayatı seyredersin
Friedrich Nietzsche
