Sevgili Günlük;
Bu nasıl oluyo? Daha bir haftadır tanıdığım biri nasıl her kelimesinde kalbime dokunup bütün kırılmışlıklarımı tamir edebiliyo? Nasıl böyle bi muhabbet hissedebiliyorum ona karşı? Ben bunun şükrünü nasıl eda ederim bilmiyorum. Allah ım bizlere hakkıyla şükredebilmeyi nasip et. Bizi birbirimizle imtihan etme
Sevgili günlük..
Keşke hatalarımı gösteren bir ayna olsa her şey daha kolay olurdu
Kıymetli günlük
İnsanın kalbi bir yerden sonra kırılmaz sanırdım yanılmışım. Bir sınırı yokmuş aslında. Bir de aklımın başına hep sonradan geldiği durumlar var. Şöyle bir bakınca hayatıma ne kadar da çoğunu başkaları için yaşamışım. Üstüme vazife dahi olmayan şeyleri yükleyip omuzlarıma koşturup durmuşum yüklerimin ağırlığının farkına dahi varmadan. Kendime nefes alacak yer dahi bırakmamışım. Başkalarına kıyamazken ne de güzel kıymışım kendime. Kimseye anlatmamayı huy edinip ne güzel atmışım içime. Evet şimdi benden kötüsü yok çünkü kıyamadığım başkaları değil kendim çünkü içimde tutmuyorum çünkü her şeyi vazife edinmiyorum... Ailen, arkadaşın, sevgilin hayatında ki sıfatı ne olursa olsun insanların ortak noktası günü geldiğinde yapmasaydın diyebilmesi sanırım günlükcüğüm. Bir çırpıda kolayca yapmasaydın ya da bundan sonra yapma deyiverirler insana. Emek mi? Boşver girmeyelim oralara. Zira vermeseydin demenden korkuyorum. Onca verilen emeğin karşılığı bir avuç saygısızlık hepsi bu aslında. Üzerinde düşünmek saçma belki de. Uyku vakti günlükcüğüm en çok da gerçeklere uyanma vakti. Kal sağlıcakla
Sevgili günlük, bugün de istediğim noktada değilim ve işler hâlâ kötü gidiyor.
Bugün yine Ankara'ya kar yağmasıyla Yılmaz Erdoğan'ın yazdığına pişman olduğu şiiri bol bol paylaşılacak. Ankara ve kar edebiyatı, hoşgeldin bebeğim 
@onuktekin bende gece boyunca dinmeyen yağmur ile uyumayınca Ankara' da h sonu hava nasıl olur diye düşünüyordum karı gördünüz nihayet 
@aroma daha göremedim hocam benim olduğum yerde henüz yağmadı Gelir ama
@onuktekin tedbirli geliriz artık bitsin artık şu Ankara gidişlerim !
@aroma hocam haftasonu güneşli ama çok soğuk olacak görünüyor. Sıkı giyinin
Sevgili gunluk, ben de ilk defa ‘biz size döneriz’ cevabı aldım. Henüz canım yanmadı.
Sevgili günlük; o kadar kimsesizim ki. Her gün çok daha iyi anlıyorum bunu. Ve işin kötüsü hiçbir zaman hiç kimsem olmamış zaten. Dert yanacak, akıl danışacak kimsem yok. Kendi kendime konuşmaktan ağlayıp sızlamaktan çok yoruldum. Keşke bir dostum olsaydı şu hayatta 
Ah be günlük. Ben mülakat falan bilmem girmedim, elenmedim de hiç haliyle. Ama eleneni o kadar iyi anlıyorum ve onlarla birlikte o kadar üzülüyorum ki. İnsanlar "yine olmadı" deyip emeklerini hiçe sayarak bu defteri kapatacak belki. Umutsuzluğa sürüklendiler belki, zihinleri yoruldu belki, sabırları tükendi belki... Eleneni de "üzülme, daha iyisi olur inşallah" diyerek anca teselli edebiliyoruz. Başka diyecek hiçbir şeyimiz yok, ne acı. Neyin içindeyiz diye düşünüyorum hep. Ve hep bir şeyleri sorguluyorum. Hep "neden?"li cümleler kuruyorum. Çok üzülüyorum bize. O kadar üzülüyorum ki. 1200 kişinin canı yandı. 1200 kişi çok yaklaştı, ama olmadı. Müthiş bir sayı bu. Hem kendileri üzüldü, hem aileleri 90 üstü alanların kazanamayıp düşük puanlıların kazanması da ayrı bir saçmalık zaten. Niye böyle bu süreç, niye, niye...
Sevgili günlük, Ankara’yi ozledim. Tunali’yi, Bahceli’yi, Cebeci’yi...Bir de akşam üzeri deniz kıyısında oturup günü batırasım var. Ek olarak kedi ve köpek de sevmek istiyorum.
@sblue Angaradaa deniz yok ki anneeğyy!!! Reklamı geldi aklıma:)
@LioN hahah 
orda deniz yok eannaa
yok artık
Herkesten her şeyi bekliyorum günlük 
düşme şu lanet olası hayatta, düşme.. eşin kim, dostun kim? Düşmanın kim günlük! Bakalım günlük, neler olacak.. öpüyorum, iyi geceler 
Sevgili günlük, SBF/iiBF mezunu olmak çok zor ve sabır isteyen bir durummuş.
Özellikle Ucundan kıyısından kaçan puanlar, başvurular, 1-2 kişilik alımlar, olumsuz mülakat sonuçları ve koca bir sene daha bekleyeceğimi fark etmek çok canımı yakıyor. Senede bir kurum bir ilan veriyor ve şansı o koca sene için kaçırmış oluyorsun. Aynı konulara, aynı alan derslerine tekrar çalışmak...Ayrıca sürekli güncellenen bilgiler...
Sevgili günlük,
Rüyamda çocukluk dönemine gittim. Dersler ve iş hayatı nasıl yorduysa artık geçmişe özlem duyuyorum.
Sevgili Günlük,
Hayatımın en saçma dönemindeyim. Hangi amaçla ders çalışmam gerektiğini bile bilmiyorum. Milyonlarca işsiz varken bir de kurum içi olayları canımızı sıkıyor. Neye heveslensem kursağımda kalıyor. Neye elimi atsam kurutuyorum sanırım 
Sıkıldım sözlük. En son ne zaman çok mutlu oldum onu bile hatırlamıyorum. Evet sağlık her şeyden önemli o da gerçek de ruh sağlığı da beden sağlığı kadar önemliymiş Korona belasından belki kurtulacağız ama bu kaygıyla geçen yıllarımızı nasıl geri getireceğiz acaba?
Bir umuttu yaşatan insanı.
Sevgili günlük; o kadar kimsesizim ki. Her gün çok daha iyi anlıyorum bunu. Ve işin kötüsü hiçbir zaman hiç kimsem olmamış zaten. Dert yanacak, akıl danışacak kimsem yok. Kendi kendime konuşmaktan ağlayıp sızlamaktan çok yoruldum. Keşke bir dostum olsaydı şu hayatta
