25 Tem 2018 18:48

Evde durmadan bir şeylerle mücadele ederdik, çoğunlukla da açlıkla.Peder patronla kavga halindeydi bense okulda kavga ederdim.Fakat her seferinde kaybettik.Bu hep böyle olduğundan giderek kaybetmenin kader olduğu fikri kafamıza yerleşmişti.Peder, köpek sürüsü tarafından köşeye sıkıştırılmış bir kedi gibi kavga ederdi.Önünde sonunda bir köpeğin onu öldüreceği kesindi, yine de dövüşmekten vazgeçmedi.Ne kadar umutsuz bir durum olduğunu anlayabiliyor musun? İşte böyle bir umutsuzluk ortamında büyüdüm.

John Steinbeck - Bitmeyen Kavga