Geceye bir söz bir şiir bırak :)

[Alpha]

Bilen kişiyle dost ol , çünkü seni aydınlatır.
Bilgisiz kişiyle dost ol , çünkü sen onu aydınlatırsın.
Bilmediğini bilmeyenlerden hemen uzaklaş , çünkü onlar aptaldır , seni de aptallaştırır.

Konfüçyus

[möözun]

https://youtu.be/W47MvjzEN1Y

Gönül çalamazsan aşkın sazını
Ne perdeye dokun, ne teli incit.
Eğer çekemezsen gülün nazını
Ne dikene dokun, ne gülü incit.

Dinle ki bülbül gelesin aşka
Karganın namesi gider mi hoşa?
Meyvesiz ağacı sallama boşa
Ne yaprağı dök,ne dalı incit.

Bekle dost kapısın, sadık dost isen
Gönüller tamir et ehl-i dil isen
Sevda sahrasında Mecnun değilsen
Ne Leyla'yı çağır, ne çölü incit.

Aşık Hüdai

[North remembers]

Bir insanın en büyük sermayesi, taviz vermediği karakteridir.

Edward Young

[bulut]

"Sebep mi istiyorsunuz ağlamaya? Çok. Gündüzün bitişinde gece, düzlüğün yanında uçurum var. Gençliğin ötesinde ihtiyarlık, kavuşmanın berisinde ayrılık, ekmeğin ucunda açlık var diye katıla katıla ağlayalım. Dünya bir gözyaşı evinden başka ne olabilir? Ağlayanlardan olmak duruken, üstelik ağlatanlardan olmak reva mı?"

Reisbey, N.Fazıl Kısakürek

[ebulaşe]

Eğer vermek istemeseydi istemek vermezdi...

[Alpha]

"İşte bütün hikaye: Kim düştü kuyuya ? Yûsuf mu? Yakup mu? Züleyhâ mı?
Zindan kimin kaderi? Yûsuf'un mu? Yakup'un mu? Züleyhâ'nın mı?"
Yusuf ile Züleyha__Nazan Bekiroğlu

[paretowilfredo]

...

Kötü insanların karanlık dünyasını yağan kar aydınlatmaz. Onların gözlerindeki karalık; yıllarca kötüye bakarak biriktirilmiş bir kirden ve o gözün ardında sakladıkları karanlığın yansımasından ibarettir. Her şey değişir ancak gözlerindeki o bakış değişmez, bundandır ki her şeyi temizleyen kar o göze değdiğinde yere kömür olup ulaşacak ve düştüğü yeri yakıp kavuracaktır.

[pokuhantes]

"Derman olacak bir sözün yoksa" dedi meczup, derdimi meşgul etme!!!"

[1umut]

“Kalbin, kaderin olsun.”

[fridakahlo]

Biraz yorgunum, kavgaları birikiyor insanın!
Her uzvundan ayrı ayrı taşıyor acısı zamanla!
Yaşımdan yorgun, yaşımdan telaşlıyım bugünlerde!
Kaç yaşındayım sahi saymadım, bilmiyorum!
Belki kırklarımdayım belki otuzlarımda!
Belki de doksan sene yuvarlandım bu dünyanın sırtında!
Hiç bilmiyorum! Hayat taviz vermediği hızı ve kavgasıyla akıp gidiyor!
Baharın rahiyasından akıp coşan çiçeklerle hatırlıyorum lise yıllarımızı!
Kimimize kış, kimimize bahar olup canıyla değen babalarımızı!
Bu memlekette insanlar belki de en çok baba sancısıyla inliyor, en çok baba deyince aklımıza gelir çocukluğumuz!
Mazinin araladığı perdeden sızıyor eski günler!
Onlarla kavgalı onlarla sevdalı olduğumuz!
En çok baba yokluğunun hüsranıyla kızıyormuş zaman ayrılığın yarasını!
İnsan baba olunca anlıyormuş babasını!

Erdem Beyazıt / Biraz Yorgunum

[Alpha]

"Kimin nasıl bir anısı haline geleceğimizi hiçbirimiz bilemeyiz"

Turgut Uyar

[pokuhantes]

Ne çok şey öğretir hayat.
En çok da direnmeyi.
Sonra kimseye çok da güvenmemeyi.
Öyle her sıfatı herkese hemen vermemen gerektiğini.
Kalabalığın güzelliğini...
Yalnızlığın gücünü...
Kendi gücünü keşfetmenin en büyük mutluluk olduğunu.
Ama en çok da herkese “hiç kimse” olarak bakabilmeyi.
Bazı mevsimlerde güneş var diye aldanmayıp, yanına bir şey almanın gerekliliğini.
Yani ihtimalleri.
Hayatta her şeyin mümkünlüğünü.
Hikâyede Derviş’in dediği gibi:
“Bu da geçer yahu!” diyebilmeyi...

[serpilyayin]

Özledim...
Kırgınım sana bana herkese en çok da kendime...

[şeyhşamil.ps]

Seni sormak için otuz kapının
Eşiğine varıp durdum be gece
Seksen üç haneyi döndüm dolaştım
Viran oldu gönül yurdum bu gece

Aradan da deli gönül aradan
Bir çift göz göründü geçtim oradan
Yüz on dört kez berat verdi Yaradan
Muhabbeti kendime sordum bu gece

Belki sarhoş, belki ayyaş deliyim
Sefaiyem ben nereden bileyim
Tut elimden gayrı sana geleyim
Yıldızlara badal vurdum bu gece

[gökyeleli]

Karda konuşma digga yapma bana sert
Bu tayfa duvar gibi çarptı canına ver asfalta kanını ser
Hamm city game over, soran olursa "Def tank gibi" deyin ona
Moruk bildiğin gibi değil bura
Bize kimse ıslık çalamaz
Hırs yapamaz, çırpınır ama hızlanamaz
Kolla kafanı Def sıkar ıskalamaz
Sevenim çok, kıskanan az
Egoları bi' kenara bırak
Yoksa kırar o boynunu digga
Oynunu bozarım o zaman anlarsın bu adamlar kim
Hamm city, Berlin benzin dökerim ateşe
Yansın yeryüzüne fark eder moruk
Bizi iyi tanı Defkhan, Massaka
Hesap sunar, hesap keser

[armagann]

seni büyük buldum, anladım,
seni güzel buldum, korudum,
seni küçük buldum, uyardım,
seni yakın buldum, uyudum,
biri yanlış idi unuttum.
–Özdemir Asaf

[bulut]

Üryan geldim yine üryan giderim, ölmemeye elde fermanım mı var?
Azrail gelmiş can talep eder, benim can vermeye dermanım mı var?

Karacaoğlan.

[paretowilfredo]

...

İster düşün, kendini ister hayale kaptır.
Uzar uzar, çünkü hiç sonu yoktur yolların.
Bakarsın aldanmışsın, gördüğün bir seraptır
Sevimli bir hayale açılırken kolların.

Bugün yollanıyorken bir gurbete yeniden
Belki bir kişi bile gelmeyecektir bize.
Bir kemiğin ardında saatlerce yol giden
itler bile gülecek kimsesizliğimize.

H. N. ATSIZ

[invincible]

Bilginin efendisi olmak için çalışmanın uşağı olmak şarttır.

Honore de Balzac

[Yakup cemil]

"Hakîr olduysa millet, şânına noksan gelir sanma

Yere düşmekle cevher, sâkıt olmaz kadr-ü kıymetten"

Namık Kemal/ Hürriyet Kasidesi