İçini Dökmek İsteyenler...
-
@kelime9345 bu hikaye çok tanıdık geldi finallerden çıkıp o yorgunluğun arasında kpss sürecine başlamak.. Ben o zamanlar avukatlık stajını başlatmayı bile düşünmüyordum Yds kpss puanı az Çok var alim olur zaten diyordum kiiii kendimi o zamana kadar adini bile duymadığım muhasebe iktisat kavramlarına çalışırken buldum. Mezun olduktan bir süre sonra annem hastalandi şimdi iyi ama ilk zamanlar hepimiz için zordu. Guy sınavına ankara da hastane de kalırken girmistim. Mhuy ve guy u kazanamdım . o zaman anladım ki bu süreç öyle kolay değildi. Çoğu 10 20 kışilik ilanlar,hiç bilmediğim dersler, yurt ortamına alıştığımız icin tek başına ders çalışmanın zorluğu, her an annemin yanında olma isteği ve gelecek kaygısı. İki kere kpss ye 3 kere Yds ye girdim artı kurum sınavları ( o çok yakindigimiz ama sonunda geçtiğimiz okul sinavlarmizi özledim emegimizin karşılığını alıyorduk çünkü ). Bu süreçte tanıştığım konuştuğum beraber sinava girdiğim kim varsa 2 3 ay içinde atandılar öyle de uğurlu bir yanım var:)) bu yıl baktimki merkezden uzaksan herşeye uzaksin 2 ay eski oda arkadaşlarımın evinde kaldım. Siyasal bizim kütüphane milli derken verimli bir dönem oldu. Şimdi birazcik sonuç bekleme zamanı aynı sonucu bekliyoruz ve birbirimiz için dua ediyoruz. Aslında dedigim gibi sadece kaygı ve baski var yoksa sağlık olsun da gerisi olur.
-
@Gülpembe aynen öyle arkadaşım ne de güzel yazmışsın
-
baba ile aynı fikirde değilsen baya baya tartışma çıkar... bilmiyoruz, yapamayız.. böyle düşüne düşüne kendilerini de üzüyorlar.. baba oğul gibi kahveye gidemedik mesela... neden mi? Hiç bir zaman arkadaş gibi olamadık... huyuna gitsem, her şey yolunda.. mesela şu kız ile evlensen fena olmaz.. evlenirsen üst kata çıkarsın.. ''yok kalsın. Zamanı gelince kısmetimiz çıkar. hem evlenirsek başka yere taşınırız.'' Böyle dedikçe tartışma büyüyor. Yaşım gelmiş geçiyormuş.. kardeşim herkes illa mı 20, 25 olduğu an evlensin... 30 da evlensek ne olacak? Eski kafalar taş abicim bildiğin taş... zamanında her dediğine tamam demesek böyle olmazdı..biz aile düzeni bozulmasın dedik. Kafama kuş pislik yapsa ahhh ahhhh
son günlerde düşündüm bayağı.. konuyu açıp fikirlerimi güzel güzel anlatayım dedim. Anlatmasaydım keşke! Kahvaltı boğazımızda kaldı.. sonra benim oğlum benimle böyle konuları konuşmuyor, üzülüyorum... söyleyecek laf çok ama salla gitsin be hafız... markete gidip muzlu süt alayım... keşke hiç büyümeseydik...
Neyse boşa raporladık...sizin derdiniz daha büyüktür şimdi...
-
@davetsiz yazdıklarınızı fonda rubato - efkarlıyım çalarken okudum. hakkaden baya efkarlandım. babayla aradaki yaş farkı fazla olunca sorunlar da büyük oluyor demek.. aynı sıkıntıları acaba bizler de baba olunca; oğlumuzun kafasını yaşayamayacak, onunla vakit geçirmekten haz duyamayacak mıyız ki . (
-
@totti tüm kötü şeyler üst üste geldiyse eğer tükenmiştir belki de iyi şeyler de üst üste gelecektir kimbilir.
-
@furkanbey
o hep onunla aynı düşünmemi istiyor küçüklüğümden beri. Onun istediği tarzda insan olmamı istiyor. Okulu oku, bir şeye karışma sonra hemen bir yer de iş bul gel evde otur. Ben hep kendim bir şeyler yapmaya kalksam tereddütle karşıladı. Adamla siyasi görüşlerimiz bile uymuyor diye beni neredeyse terörist ilan edecek. Evlenince de benzer nedenlerden dolayı huzurum kaçacak biliyorum o yüzden onlarla oturmak bile istemiyorum. Ona saygım sonsuz, nankörlükte etmem ama bıraksa ben kendi kişiliğimde bir insan olsam olmaz mı?
herkes baba olamıyor ama her kadın anne oluyor..Allah kimseyi annesiz bırakmasın esas..hep derim ilerde çocuğumun annesi öleceğine ben öleyim annesi yaşasın.. -
Ben de etkilendim hocam yazdıklarından, şimdi atanmak için daha fazla uğraşmalisin. Şimdi keyfin yoktur eminim ama derse sarıl kurumu geç insaAllah her şey o zaman daha güzel olacak. Atanirsan daha ılımlı geçer aranızdaki diyalog. Hepimiz için tabi böyle. Sen odaklan ve dersine otur
-
Yazilarinizi yeni okudum..genelde ayni sorunlar baylı,bayanlı yaşanan şeyler aynı.Bu sitede bunlar dile geliyorsa getirenler bos değil eminim hepiniz bir yerlerde calisiyor olacaksiniz.Belki vakit var belki de vakit doldu.
-
Genel de problemlerimiz hep aynı ,işte sırf o yüzden mezun olunca hemen ücretli öğretmenliğe başlamıştım bende.Bi nebze günü kurtarıyordu ozamanlar.Hem okul hem ders yorucu oluyordu ama babadan harclik istemek cok zor.Kimsede anlamıyordu zaten ise gidiyo mu gidiyo.Bu sene görev verilmeyince herkes uyandiİstifa mi ettin gibi ilginc sorular.Komşularımız yok mu o komşularımız gün aşırı sen atanamadın mi daha bak öğretmen alıyorlar bir sürü sen neden giremiyorsun sorularına mağdur kaliyorum.Hangi birini açıklayım ki o yaşlı teyzelere sistemi mi ,mesleğimin ogretmenlik olmadığını mi.Vel hasıl işsizliğin dibine vurmusken umarım hayat bize de güler.
-
"Sıkıntı yok efendiler. Dert insana yol gösterir." Herkesin gönlüne göre olacaktır inşallah.
-
@keynezyenciii kac yasindasiniz cok merak ettim
-
@karakalpaklı ins. Bir gün güneş benim için doğacak
-
Durumumu şöyle ifade edeyim: Anlatılan hikayeler çok tanıdık, kişi kendinden bilir işi derler ya tam o hesap. Babayla kavgalar, efelenip evi terk etmeler, sonra kuyruğu kıstırıp yeniden eve dönmeler... Bir dönem her şeyi yapabileceğine inanıp, bir dönem en basit şeyde bile dibe vurmalar... Bunları hepimiz yaşadık, yaşıyoruz, yaşayacağız. Dönemsel olarak hepimizin yaşadığı bu sıkıntılara rağmen ben hep şuna odaklanmak gerektiğini düşünüyorum: Bu yaşananlardan sonra ne yapmalı? Hayat içerisinde yaşanılanlar olumlu veya olumsuz sonuçlar doğursa da her yaşananın vardığı tek bir gerçek vardır: o da öğrenme sürecinin devam ettiği. Sonuç ne olursa olsun, yaşanılanlardan sonra ne öğrendiğimizi sorgulamak ve bu sorgulamayla birlikte kendimize olumlu feedback'ler sağlamak zorundayız. Olumsuz bir neticenin de olumlu bir yanı olduğunu görememek daha sonra atacağımız adımlara da bir virüs gibi bulaşan düşüncelerdir. Olumsuz da olsa bir şeyler öğrenmişsek, neticenin vardığı yere takılıp kalmamalıyız. Hayat denen bu öğretici zamanda varılan neticenin sonunda mutluluğun kapısını açabilmesini istiyorsak eğer, attığımız her adımın öğrenme sürecine ufak bir katkı yaratmaktan öte geçmeyecek kadar ufak olduğunu bilmeliyiz. Biraz karışık anlatmış olsam da ben hayatımla ilgili yaşadıklarımı böyle yorumluyorum. Her sınav, her netice benim için sadece hayatı daha iyi anlayabilmek için atılmış küçük bir adım. Bu nedenle, yaşadığınız sıkıntıları çok iyi anlıyor ve bunlara takılıp kalmamanız gerektiğini, her birinin öğrenme süreci ilerlerken unutulup gidenler arasına katılacağını bilmenizi diliyorum.
-
bugün trafikte başıma gelen olay.
yasal uyarı : genelde trafikte çok sessizimdir özellikle kadınlara karşı..
evden çıktığım çok nadir bu aralar. trafiğe çıkmadığım da bayağı oldu, unutmuşum. arkadaş amma çok kaynakçı varmış memlekette. misal: çift şerit bir caddedeyiz, herif görüyor sağ tarafta park etmiş arabalar var, basıyor geçiyor, sonra sola sinyal, sıraya girecek... bi akıllı sen varsın sanki ilerizekalı.dediğim gibi özellikle trafikte nazik insanlardık artık inatla yol vermiyorum kimseye..
ha, bir lafım da önünde bir araba kadar mesafe bırakanlara (genelde hatun kişiler oluyor). şöyle bir mevzu oldu; önümde bir minicooper içinde bir kadın, saydım, 30 metre içinde önüne sağdan fırlayan 7 araba kaynak yaptı. dayanamayıp yarı belime kadar sarkıp, "bacım niye tampon mesafesine girmiyorsun, herkes dalıyor" dedim, amanın bir çaçaron çıktı, camdan kafayı uzatıp "sana ne be! emniyet mesafesi o" diye. "kadın, saatte 1.5 metre gidiyoruz neyin emniyeti?" dedim, baktı baktı suratıma, camı kapadı, kapıyı kilitledi... -
......................................
-
@keynezyenciii katılıyorum..
-
Cok zor bu surecler ne zaman olacagini bilmeden beklemek zor empati kurmayi ogrendim dusune dusune
-
Sınav, mülakat, is arama süreci vs insanı, insan iliskilerindeki sorunlar kadar yormuyormus bunu acı bir tecrübe ile öğrendim. Sadakat çok önemli sadakat. Şimdi işsizligimden değil bir daha guvenememekten korkuyorum. Hala maneviyatı en öne koyduğum için üzülmek mi lazım sevinmek mi bilmiyorum.
Kafam karışık düşünemiyorum. Bunları neden yazdım buraya bilmiyorum, tek bildiğim şey güvenmek istiyorum. -
@msaka 26 hocam
-
Çevremdeki insanlar, aile dahil çok tuhaf hareketler ile atağa geçtiler. Resmen deplasmandayım, tek taraftarım bile yok. Akın akın geliyorlar "evlen yuva kur" "tanıdık bir kız var, hem güzel hem Edepli" yav durun bir nefes alayım. Ben de bir atağa çıkayım, kendimi savunayım. Resmen profesyonel kariyerimi bitirecekler, daha yaş 26 abilerim kardeşlerim. Bu aralar sabah 7de kütüphane'ye gidip akşam 5-6 gibi geliyorum, sırf şu muhabbetleri uzatmamak için. Allah'ını seven defansa gelsin!