...
anlamını bulmaktan korkup
hayra zorlarken rüyayı,
içini çekip sokuldu yine geceye içimdeki çocuk…
çıkıp yürüsem şimdi,
elinden kurtulup gecenin.
bitecek sanki yeryüzü,
ansızın uçurum.
ey! durgun saçları karıştıran hayal.
affetmeye yatkın ruhumun bağışlamadığı gölge,
terk et beni, beni terk et ve karış geçmişe.
ve artık istemem saçlarımda gezinse de ellerin.
soruları karışmış yanıtlar gibiyiz, yanlış.
geceden doğmalıydım ben, geceden,
kendime anne olmuşum meğer
sokakları kovalarken çocuklar.
durup düşündüm de
bende gülümseyen bir resmi yok.
içini çekip sokuldu yine geceye içimdeki çocuk…
-oya uysal