Yaşamak ne güzel şey
Anlayarak, bir usta, kitap gibi
Bir sevda şarkısı gibi
Bir çocuk gibi
şaşarak yaşamak...
Yaşamak:
birer birer
ve hep beraber
İpekli bir kumaş dokur gibi
Hep bir ağızdan sevinçli sevinçli
Bir destan okur gibi...
Nazım Hikmet Ran
“Ne alemdesin
Yaşama sevincim benim?”
Nazım Hikmet
“Bir şey noksandı, fakat bu neydi? Evden çıktıktan sonra bir şey unuttuğunu fark ederek duraklayan, fakat unuttuğunun ne olduğunu bir türlü bulamayarak hafızasını ve ceplerini araştıran, nihayet, ümidini kesince, aklı geride, ileri gitmek istemeyen adımlarla yoluna devam eden bir insan gibi üzüntülüydüm...”
Sabahattin Ali - Kürk Mantolu Madonna
http://i.hizliresim.com/GDzjOb.jpg
“Vakti gelince gitmenin adıdır gün batımı
Ömürden,
Gönülden,
Günden...”
Seni korkutacak geçtiğin yollar,
Arkandan gelecek hep ayak sesim.
Sarıp vücudunu belirsiz kollar,
Enseni yakacak ateş nefesim.
Kimsesiz odanda kış geceleri,
İçin ürperdiği demler beni an!
De ki: Odur sarsan pencereleri,
De ki: Rüzgâr değil, odur haykıran!
[NFK]
“Umudum her zaman bakidir amma,
Zaman kısa, ben yorgunum, yol uzun...“
[Abdurrahim Karakoç]
“İnsanlarla uzun süre yaşayamıyorum. Sonsuzluğun payından bana biraz yalnızlık gerek.”
“Bütün iyi kitapların sonunda
bütün gündüzlerin,
bütün gecelerin sonunda
meltemi senden esen
soluğu sende olan,
yeni bir başlangıç vardır…”
[Edip Cansever]
“Nedir
İnsan olmak?
Ve zor mudur insan olduktan sonra
İnsan kalmak???”
“Hayat, onu ne hale getiriyorsak odur. Yolculuklar, yolcuların kendisidir. Gördüğümüz, gördüğümüzden değil, biz her neysek, ondan ibarettir.
Sen neyden ibaretsin?”
“Her şeyi anlıyorum ve bu beni öldürecek!”
[Dostoyevski]
Ne içindeyim zamanın,
Ne de büsbütün dışında;
Yekpare geniş bir anın
Parçalanmaz akışında,
Bir garip rüya rengiyle
Uyuşmuş gibi her şekil,
Rüzgarda uçan tüy bile
Benim kadar hafif değil.
Başım sükûtu öğüten
Uçsuz, bucaksız değirmen;
Içim muradıma ermiş
Abasız, postsuz bir derviş;
Kökü bende bir sarmaşık
Olmuş dünya sezmekteyim,
Mavi, masmavi bir ışık
Ortasında yüzmekteyim.
[Ahmet Hamdi Tanpınar]
“Tekrarı yoktur bazı şeylerin...
Hayat gibi,
Aşk gibi,
Ömür gibi...”
[Edip CANSEVER]
Eylül sabahının serinliğini
Yaprakların serinliğini
Ciğerlerime dolduruyorum
Sessizlik ve serinlik
Birleşiyor
Yıkanmış güvercinler
Ve çok uzakta bir tren sesi
Her zaman yeniden başlamak duygusu
Doğuyor içimde
Her uyanışımda
Düşmanlarımı bağışlıyorum
Daha çok seviyorum dostlarımı
Her uyanışımda
Eylül sabahının serinliğini
Yaprakların serinliğini
Yüreğime dolduruyorum
[Ataol Behramoğlu]
“Okumaktan başka yapılacak işim, gidecek tek yerim yoktu, çünkü çevremde saygıya layık,beni kendine çekebilecek bir meşguliyet bulamıyordum.”
Yeraltından Notlar, Dostoyevski 
Bugün buldum bugün yerim, hak kerimdir yarına
Zerrece tamahım yoktur şu dünyanın varına
Rızkımı veren hüda’dır, kula minnet eylemem
“Bazen,
Yıldızları süpürürsün, farkında olmadan,
Güneş kucağındadır, bilemezsin.
Bir çocuk gözlerine bakar, arkan dönüktür,
Ciğerinde kuruludur orkestra, duymazsın.
Koca bir sevdadır yaşamakta olduğun, anlamazsın.
Uçar gider, koşsan da tutamazsın..”
[William Shakespeare]
“Kendinde her şeyi yapabilecek kuvveti görmek, sonra yapılacak hiçbir şey bulamamak...
Tükenmek bilmez bir sabırla bir meçhulü beklemek...”
[Sabahattin Ali]
“Ve dövüşebilirim.
Doğru bulduğum, haklı bulduğum, güzel bulduğum her şey ve herkes için...”
[Nazım Hikmet]
“Artık veryansın etmeyeceğim geçmişime…
Parmaklarımın arasından kayıp giden yaşamımın ardından da
artık feryat etmeyeceğim…
Denizin mavisine bakıp,
asmanın dalında sallatmayacağım artık hayatımı…
Ben kendimde kalmak istiyorum artık,
sevginin yeşili varmış, onda kalmış,
artık benim kaderime etken olmasın istiyorum…
Yeniden başladığım yaşamımda,
sönük bir yıldızım olmalı,
tüm sıkıntılarımı atmalıyım ona doğru,
karanlığın tam da ortasındayken…
Şafak sökmeli,
yalnızlığımı omuzlarımdan alıp,
dolaştığım zamanlarda,
yeni bir yaşamım olmalı, söz verdiğim gibi kendime…”
