TercihiniYap Forum
    • Kayıt Ol
    • Giriş
    • Arama
    • Kamu Rehber
    • Kategoriler
    • Okunmamış
    • Güncel
    • Popüler
    • Kullanıcılar
    • Gruplar
    1. Ana Sayfa
    2. pokuhantes
    3. İleti
    • Profil
    • Takip Edilenler 0
    • Takipçiler 0
    • Konu 3
    • İleti 194
    • En İyi 155
    • Tartışmalı 0
    • Gruplar 0

    pokuhantes tarafından gönderilen iletiler

    • RE: Geceye bir söz bir şiir bırak :)

      Gönül telaşımız dünya telaşımızı geçmedikçe,
      Gönül güzelliği bizlere yetmedikçe,
      İnsanları yalnızca bir kalbi olduğu için sevmedikçe,
      Manaya inmedikçe,
      İncinsek dahi incitmedikçe,
      Acıya da olsa tebessüm etmedikçe,
      Beklentisiz "sevmedikçe"
      Güzel bi' insan olamayacağız.!

      https://youtu.be/k0jjT30tc0k

      DİĞER içinde yayımlandı
      pokuhantes
      pokuhantes
    • RE: Geceye bir söz bir şiir bırak :)

      Bu şehirden gidiyorum
      Gözleri kör olmuş kırlangıçlar gibi
      Gururu yıkılmış soyatlar gibi
      Bu şehirden gidiyorum.
      İnsanlar taş gibi bana yabancı
      Ağaçlar bensiz hüküm giyecek bulvarda
      Bir tanbur bir yalnızlığı anlatıyorsa
      O ışıksız pencereden
      Ben onu duymuyor gibiyim
      Bir ağaç ölüyorsa kapınızın önünde
      Ben onu bile duymuyor gibiyim.
      Bu şehirden gidiyorum
      Gömerek geceyi içime
      Sabahın hüznünü beklemeden
      Gidiyorum bu şehirden.

      Adil Erdem Bayazıt

      DİĞER içinde yayımlandı
      pokuhantes
      pokuhantes
    • RE: Geceye bir söz bir şiir bırak :)

      Başkalarının aşkıyla başlıyor hayatımız
      Yaprakla yağmurun aşkı meselâ
      Kim olsa serpilen coşturuyor bizi
      İmreniyoruz başkalarının mahvına.
      Yağmur mahvoluyor çarparak
      Kendini parçalıyor mâşukunun açılan kıvrımında
      Yaprak dirimle irkiliyor nazlı ve mağrur
      Silkiniyor vuran her damlayla.

      Başkalarının aşkıyla başlıyor hayatımız
      Bakıp başkasının başkayla kurduğu bağlantıya
      Aşka dair diyoruz ilk anı bu olmalı
      İlk önce damarlarımızda duyuyoruz çağıltısını
      Uzak iklimlerin
      Kokusu gitmediğimiz şehirlerin önceden
      Bir baş dönmesiyle kabarıyor hafızamızda
      Sonra ayrılıklar düşüne dalıyoruz
      Bize ait olan ne kadar uzakta!

      Başkalarının aşkıyla başlıyor hayatımız
      Naşkalarının düşünceleriyle değil.
      Üstümde yıldızlı gök demişti Königsbergli
      İçerimde ahlâk yasası.
      Yasa mı? Kimin için? Neyi berkitir yasa?
      İster gözünü oğuştur,istersen tetiği çek
      idam mangasındasın içinde yasa varsa.
      Girmem,girmedim mangalara
      Yer etmedi adalet duygusu
      İçimde benim
      Çünkü ben
      Ömrümce adle boyun eğdim.
      Yıldızlı gökten bana soracak olursanız
      Kösnüdüm ona karşı
      Onu hep altımda istedim.

      Başkalarının aşkıyla başlıyor hayatımız
      ve devam ediyor başkalarının hınçlarıyla
      Düşmanı gösteriyorlar,ona saldırıyoruz
      Siz gidin artık
      Düşman dağıldı dedikleri bir anda
      anlaşılıyor
      Baştan beri bütün yenik düşenlerle
      Aynı kışlaktaymışız
      incecik yas dumanı herkese ulaşıyor
      Sevinç günlerine hürya doluştuğumuzda
      tek başınayız.

      Diyorum hepimizin bir gizli adı olsa gerek
      Belki çocuk ve ihtiyar,belki kadın ve erkek
      Hepimiz,herbirimiz gizli bir isimle adaşız
      Yoksa şimdiye kadar hesapların tutması lâzımdı
      Hayatımıza kendi adımızla başlardık
      Bilmediğimiz bu isim,hesaptaki bu açık
      Belki dilimi çözer,aşkımı başlatırım
      Aşk yazılmamış olsa bile adımın üzerine
      Adımı aşkın üstüne kendim yazarım.

      İsmet Özel

      DİĞER içinde yayımlandı
      pokuhantes
      pokuhantes
    • RE: Geceye bir söz bir şiir bırak :)

      `Telgrafın tellerini kurşunlamalı’’
      Öyle değildi bu türkü bilirim
      Bir de içime
      Her istasyonda duran sonra tekrar yürüyen
      Bir posta katarı gibi simsiyah dumanlar dökerek
      Bazan gelmesi beklenen bazan ansızın çıkagelen
      Haberler bilirim mektuplar bilirim.
      Gamdan dağlar kurmalıyım
      Kayaları kelimeler olan
      Kırk ikindi saymalıyım
      Kırk gün hüzün boşaltan omuzlarıma saçlarıma
      Saçlarının akışını anar anmaz omuzlarından
      Baştan ayağa ıslanmalıyım
      Gam dağlarına çıkıp naralar atmalıyım.
      İçimde kaynayan bir mahşer var
      Bu mahşer birde annelerinin kalbinde kaynar
      Çünkü onlar yün örerken pencere önlerinde
      Ya da çamaşır sererken bahçelerinde
      Birden alıverirler kara haberini
      Okul dönüşü bir trafik kazasında
      Can veren oğullarının.
      Bir de gencecik aşıkların yüreklerini bilirim
      Bir dolmuşta yorgun şoförler için bestelenmiş
      Bir şarkıdan bir kelime düşüverince içlerine
      Karanlık sokaklarına dalarak şehirlerin
      Beton apartmanların sağır duvarlarını yumruklayan
      Ya da melal denizi parkların ıssız yerlerinde
      Örneğin Hint Okyanusu gibi derin
      İsyanın kapkara sularına dalan.
      Nice akşamlar bilirim ki
      Karanlığını bir millet hastanesinde
      Dokuz kişilik kadınlar koğuşu koridorunda
      Başını kalorifer borularına gömmüş
      Beyaz giysilerinden uykular dökülen tabiplerden
      Haber sormaya korkan
      Genç kızların yüreğinden almıştır.
      Bir de baharlar bilirim
      Apartman odalarında büyüyen çocukların bilmediği bilemeyeceği
      Anadolu bozkırlarında
      İstanbul’dan çıkıp Diyarbekir’e doğru
      Tekerleri yamalı asfaltları bir ağustos susuzluğu ile içen
      Cesur otobüs pencerelerinden
      Bilinçsiz bir baş kayması ile görülen
      Evrensel kadınların iki büklüm çapa yaptıkları tarla kenarlarında
      Çıplak ayakları yumuşak topraklara batmış ırgat çocuklarının
      Bir ellerinde bayat bir ekmeği kemirirken
      Diğer ellerinde sarkan yemyeşil bir soğanla gelen.
      Yazlar bilirim memleketime özgü
      Yiğit köy delikanlılarının
      İncir çekirdeği meselelerle birbirlerini kurşunladıkları
      Birinin ölü dudaklarından sızan kan daha kurumadan
      Üstüne cehennem güneşlerde göğermiş mor sinekler konup kalkan
      Diğeri kan ter içinde yayla yollarında
      Mavzerinin demirini alnına dayamış
      Yüreği susuzluktan bunalan
      İçinden mahpushane çeşmeleri akan
      Ansızın parlayan keklikleri jandarma baskını sanıp
      Apansız silahına davranan
      Nice delikanlıların figüranlık yaptığı
      Yazlar bilirim memleketime özgü
      Güzler bilirim ülkeme dair
      Karşılıksız kalmış bir sevda gibi gelir
      Kalakalmış bir kıyıda melül ve tenha
      Kalbim gibi
      Kaybolmuş daracık ceplerinde elleri
      Titreyen kenar mahalle çocukları
      Bir sıcak somun için, yalın kat bir don için
      Dökülürler bulvarlara yapraklar gibi.
      Kadınlar bilirim ülkeme ait
      Yürekleri Akdeniz gibi geniş, soluğu Afrika gibi sıcak
      Göğüsleri Çukurova gibi münbit
      Dağ gibi otururlar evlerinde
      Limanlar gemileri nasıl beklerse
      Öyle beklerler erkeklerini
      Yaslandın mı çınar gibidir onlar sardın mı umut gibi.
      İsyan şiirleri bilirim sonra
      Kelimeler ki tank gibi geçer adamın yüreğinden
      Harfler harp düzeni almıştır mısralarında
      Kimi bir vurguncuyu gece rüyasında yakalamıştır
      Kimi bir soygun sofrasında ışıklı sofralarda
      Hırsızın gırtlağına tıkanmıştır.
      Müslüman yürekler bilirim daha
      Kızdı mı cehennem kesilir sevdi mi cennet
      Eller bilirim haşin hoyrat mert
      Alınlar görmüşüm ki vatanımın coğrafyasıdır
      Her kırışığı sorulacak bir hesabı
      Her çizgisi tarihten bir yaprağı anlatır.
      Bütün bunların üstüne
      Hepsinin üstüne sevda sözleri söylemeliyim
      Vatanım milletim tüm insanlar kardeşlerim
      Sonra sen gelmelisin dilimin ucuna adın gelmeli
      Adın kurtuluştur ama söylememeliyim
      Can kuşum, umudum, canım sevgilim.

      Adil Erdem Bayazıt

      DİĞER içinde yayımlandı
      pokuhantes
      pokuhantes
    • RE: Geceye bir söz bir şiir bırak :)

      Dilimde sabah keyfiyle yeni bir umut türküsü
      Kar yağmış dağlara, bozulmamış örtüsü
      Rahvan atlar gibi ırgalanan gökyüzü
      Gözlerimi kamaştırsa da geleceğim sana
      Şimdilik bağlayıcı bir takvim sorma bana
      -Ihlamurlar çiçek açtığı zaman

      Ay, şafağa yakın bir mum gibi erimeden
      Dağlar çivilendikleri yerde çürümeden
      Bebekler hayta hayta yürümeden
      Geleceğim diyorum, geleceğim sana
      Ne olur kesin bir takvim sorma bana
      -Ihlamurlar çiçek açtığı zaman

      Beklesen de olur, beklemesen de
      Ben bir gök kuruşum sırmalı kesende
      Gecesi uzun süren karlar-buzlar ülkesinde
      Hangi ses yürekten çağırırsa beni sana
      Geleceğim diyorum, takvim sorma bana
      -Ihlamurlar çiçek açtığı zaman

      Bu şiir böyle doğarken dost elin elimdeydi
      Sen bir zümrüd-ü ankaydın, elim tüylerine deydi
      Sevda duvarını aştım, sendeki bu tılsım neydi?
      Başka gezegende de olsan dönüşüm hep sana
      Kesin bir gün belirtmem, ne olur takvim sorma bana
      -Ihlamurlar çiçek açtığı zaman

      Eski dikişler sökülür de kanama başlarsa yeniden
      Yaralarıma en acı tütünleri basacağım ben
      Yeter ki bir çağır çiçeklendiğin yerden
      Gemileri yaksalar da geleceğim sana
      On iki ayın birisinde, kesin takvim sorma bana
      -Ihlamurlar çiçek açtığı zaman

      Bak işte notalar karıştı, ezgiler muhalif
      Hava kurşun gibi ağır, yağmursa arsız
      Ey benim alfabemdeki kadim elif
      Ne güzellik, ne tad var baharsız
      Güzellikleri yaşamak için geleceğim sana
      Geleceğim diyorum biraz mühlet tanı bana
      -Ihlamurlar çiçek açtığı zaman

      Ihlamur çiçek açtığı zaman
      Ben güneş gibi gireceğim her dar kapıdan
      Kimseye uğramam ben sana uğramadan
      Kavlime sadığım, sadığım sana
      Takvim sorup hudut çizdirme bana
      Ben sana çiçeklerle geleceğim
      -Ihlamurlar çiçek açtığı zaman

      Bahaettin Karakoç

      DİĞER içinde yayımlandı
      pokuhantes
      pokuhantes
    • RE: Geceye bir söz bir şiir bırak :)

      Yaşamak güzel şey doğrusu
      Üstelik hava da güzelse
      Hele gücün kuvvetin yerindeyse
      Elin ekmek tutmuşsa bir de
      Hele tertemizse gönlün
      Hele kar gibiyse alnın
      Yani kendinden korkmuyorsan
      Kimseden korkmuyorsan dünyada
      Dostuna güveniyorsan
      İyi günler bekliyorsan hele
      İyi günlere inanıyorsan
      Üstelik hava da güzelse
      Yaşamak güzel şey
      Çok güzel şey doğrusu.

      Melih Cevdet Anday

      DİĞER içinde yayımlandı
      pokuhantes
      pokuhantes
    • RE: Geceye bir söz bir şiir bırak :)

      Deli gönül, neyi özler durursun?
      Acınacak dostun, cananın mı var?
      .
      .
      .

      https://youtu.be/s0XeSeeaUQs

      DİĞER içinde yayımlandı
      pokuhantes
      pokuhantes
    • RE: Geceye bir söz bir şiir bırak :)

      @karar hoş buldum hocam☺️ çok teşekkür ederim. Çok şükür bana nasip oldu. En kısa zamanda sizlere de nasip olsun. Buradan tanıdığım atanmasını gönülden istediğim kişilerden biri de sizsiniz. Güzel haberlerinizi almak dileğiyle...☺️

      DİĞER içinde yayımlandı
      pokuhantes
      pokuhantes
    • RE: İşsiz evde durmak

      30 yaşında atanmış biri olarak;
      Geç kalmak yoktur, vazgeçmek vardır.

      KPSS A içinde yayımlandı
      pokuhantes
      pokuhantes
    • RE: Geceye bir söz bir şiir bırak :)

      @pokuhantes, içinde söyledi: Geceye bir söz bir şiir bırak 🙂

      Bizim çocukluğumuzda annelerimiz çalışmazdı. Okuldan eve geldiğimde boynumdaki anahtarla kapıyı hiç açmadım. Hatta babamın bile anahtarı yoktu. Annem evimizin bir parçası gibiydi, hep evdeydi. Her yere birlikte giderdik, zaten öyle çok da gidilecek bir yer yoktu ki... En büyük eğlencemiz sokaklarda oynamaktı. Sokakta oynamak diye bir kavram vardı yani. Cafelerde, alış veriş merkezlerinde buluşmazdık. Okula arkadaşlarımızla gider, birlikte çıkar, oynaya zıplaya yürüyerek gelirdik. Servis falan yoktu. Ayakkabılarımız eskirdi. Hatta öyle olurdu ki; çantalarımızı kaldırımlara koyar oyuna bile dalardık. Annelerimiz bu durumu bildiklerinden kardeşlerimizle bizlere ekmek arası bir şeyler hazırlar gönderirdi. Mahallemizdeki teyzeler annemiz gibiydi. Susayınca girer evlerine su içerdik. Ya da pencereden bize bir sürahi bir bardak uzatırlar,hepimiz aynı bardaktan kana kana içerdik. Kısacası evine gidip gelen elinde mutlaka yiyecekle dönerdi. Anneleri o arada çocuğuna verdiği şeyden bizlere de gönderirdi. Bu bazen bir kurabiye, bazen bir meyve olurdu.Cebimizde harçlığımız olduğunda düşmesin diye çıkarır çantamızın üstüne koyar oyun bitince geri alırdık.Çok garip ama kimse almazdı. Sokaklarımız evimiz kadar güvenli idi. Düşünce kaldırırlar, kavga edince barıştırırlardı bizi... Polisler gelmezdi kavgalarımıza, zabıtlar tutulmazdı. Sonra kavgalarımız da öyle ustura, falçata ile olmaz,onlar nedir bilmezdik bile, asla kanla falan da bitmezdi, en fazla saçlarımızdan çeker, hayvan adları sayar, tekme atar, yine oyuna dalardık. Birbirimizin suyundan içer, elmasına diş atardık. Misket oynamaktan parmaklarımız kanar yine de mikrop kapmazdık. Azar işitip, acillere taşınmazdık. Düşerdik ekmek çiğner basarlardı alnımıza, oyuna devam ederdik. Röntgenlere, ultrasonlara girmezdik.Ben bizim çocukluğumuzu çok özledim. Sokaklarımız ruhsuzlaştı sanki. Komşumu tanımıyorum ama evinin camında temizliğe gelen kadını haftada bir görür kolay gelsin der konuşurum. Onun dışında orada kim oturur hiç bilmem. Evimizi kendimiz temizlerdik, kapı silmece; bilmem kaç kuruş hepimizin elinde bezler güle oynaya bitirirdik işleri. Evlerimiz var, içinde yaşayan yok. Parklarımız var, içinde oynayan çocuk yok. Ama her yıl sökülüp yenilenen kaldırımlar, lüks binalar, ışıl ışıl vitrinler, girip çıkan yapay insanlar... Ruh yok, buz gibi buz, bu biz değiliz.. Tahta iskemlelerimizde oturan yaşlılarımız, onlara dede, nene diye hatırını soran çocuklarımız yok oldu. Ben kapılarında 'vale'lerin, 'bady'lerin beklediği yerlerden hep korkmuş çekinmişimdir. Kapısını çarparak örtüyor diye çocuğuna kızıp, taksitini bitiremediği arabanın anahtarını, hiç tanımadığı birine vermek ters gelir bana. Benim değildir bu kültür. Ne ruhuma, ne kültürüme ne de cüzdanıma hitap eder. Nedir bunlar? Reklamlarla desteklenen beyni, ruhu ele geçirilmiş insanlar olduk. Birbirimize yabancı, yalnızlıklarımızla yaşar olduk. İyi de neden böyle olduk ? Biz mi istemiştik? Yoksa birileri mi böyle istedi?.. 'Her toplum hakettiği gibi yönetilir'derler ya, hakettiği gibi de yaşar diyelim mi?
      (Alıntıdır)
      90'larda çocuk olmak...

      https://youtu.be/60jYpNYnp5U
      Şu günlerin özlemini iliklerime kadar...😢

      DİĞER içinde yayımlandı
      pokuhantes
      pokuhantes
    • RE: Ilk maaş❤

      @sblue amin inşallah hocam çok teşekkür ederim

      DİĞER içinde yayımlandı
      pokuhantes
      pokuhantes
    • RE: Ilk maaş❤

      @Hukuksever çok teşekkür ederim hocam. Burada epeydir emek veren çok arkadaş biliyorum en kısa zamanda sizlere de nasip olsun

      DİĞER içinde yayımlandı
      pokuhantes
      pokuhantes
    • RE: Ilk maaş❤

      Rabbime binlerce kez şükürler olsun bugün ilk maaşımı almanın mutluluğunu yaşıyorum. Kurumumdan fazlasıyla memnunum ve iyiki diyorum. İnşallah en kısa zamanda emek veren herkesin emeğinin karşılığını almasını diliyorum.

      DİĞER içinde yayımlandı
      pokuhantes
      pokuhantes
    • RE: Geceye Bir Şarkı Bırak

      ...
      https://youtu.be/fXQKcevpBDU

      DİĞER içinde yayımlandı
      pokuhantes
      pokuhantes
    • RE: Geceye Bir Şarkı Bırak

      Mevla görelim neyler
      Neylerse güzel eyler

      https://youtu.be/RhdDKfWtatk

      DİĞER içinde yayımlandı
      pokuhantes
      pokuhantes
    • RE: Geceye Bir Şarkı Bırak

      ...

      https://youtu.be/0RSv44_Tcrk

      DİĞER içinde yayımlandı
      pokuhantes
      pokuhantes
    • RE: Geceye Bir Şarkı Bırak

      ...

      https://youtu.be/t9-vvcxRWOU

      DİĞER içinde yayımlandı
      pokuhantes
      pokuhantes
    • RE: Geceye Bir Şarkı Bırak

      https://youtu.be/fxBwVGj4Mu8

      DİĞER içinde yayımlandı
      pokuhantes
      pokuhantes
    • RE: İçini Dökmek İsteyenler...

      Umut baharıydı, hüzün kışıydı; önümüzde çok şey vardı, önümüzde hiçbir şey yoktu...

      DİĞER içinde yayımlandı
      pokuhantes
      pokuhantes
    • RE: Geceye Bir Şarkı Bırak

      ...

      https://youtu.be/xpjRba5c7-s

      DİĞER içinde yayımlandı
      pokuhantes
      pokuhantes
    • 1
    • 2
    • 3
    • 4
    • 5
    • 9
    • 10
    • 1 / 10