Atanan arkadaşlarımızın güzel hikâyeleri:)
-
Herkese merhabalar. Aklıma böyle bir başlık açmak geldi . Öncelikle kpss Alan sınavına 2. Girişim olacak Allah'ın izniyle bu sene. Kimi zaman daha şimdiden yorulmalar motivasyon düşüklüğü yaşadığım oluyor. Ben gibi daha yolun başında olanlara faydası olabilir belki diye düşündüm de siz değerli üstadlar hocalarımız bu güzel serüveninizde neler yaşadınız ?
Atananincaya dek üzüntüleriniz sevinçleriniz bıkkınlık zamanlariniz aile ders vs herşeye rağmen nasıl ayakta kalıp süreci tamamladığınızi fedakarliklarinizi güzel yolcugulunuzu bizlerle paylaşır mısınız ?
En azinda ben gibi daha yeni bu yola çıkan arkadaşlara bir motivasyon sağlanmış olur. Belki şuan bana çok zor gelen bazı şeyler gözümde büyüyordur bunu farkederim . Hayat hikayelerinizi bekliyorum
-
Valla bu dünyaya bir daha gelsem doktor olurdum.Adamlarda işsizlik yok tus kazanamazsan en kötü pratisyensin ama iibf tam bir ömür törpüsü Allah bize yardim etsin
-
@john, içinde söyledi: Atanan arkadaşlarımızın güzel hikâyeleri:)
Valla bu dünyaya bir daha gelsem doktor olurdum.Adamlarda işsizlik yok tus kazanamazsan en kötü pratisyensin ama iibf tam bir ömür törpüsü Allah bize yardim etsin
Gercekten oyle.4 yil once mezun oldum.Mezun oldugumuz sene burnumuz havalarda geziyorduk.Idari hakimlik,sayistay denetciligi,kaymakamlik uclusunu derecelerle ilk senemde kazandim.Birisinden biri olur diye kpssye bile hazirlanmadim.Sonuc mulakatlarda husran oldu tabii.Daha sonraki sene kpss'ye girip ilk yirmilerde derece aldim fakat onun da mulakatlari gecmekte bir faydasi olmadi.Sonuc olarak 14 basarisiz mulakat sonrasinda yurtdisina yerlesmek uzere hazirlik yaparken(arabami dahi satmistim) ilginc bi sekilde bir kurumun uzman yardimciligini kazandim.Simdi gecmise bakiyorum harcanan emegim ve yillarim icin uzuluyorum.4 sene once mulakatlarin nasil bir dert oldugunu bilseydim bu yola hic baslamazdim.Sonunda bir yere yerlesmek her ne kadar insani mutlu etse de kaybedilen yillar az mesele degil.
-
Pek beklediginiz gibi motive edici bir yazi olmadi herhalde ama benim yasadiklarim bu maalesef.
-
Benim hikayem belki biraz motive eder.universiteyi zar zor bitiren bir insanım yaz okullariyla falan.tum alanlardan 0 bilgiyle başladım kpss seruvenine. 2018de mezun oldum o yıl 82 civarı puan aldım.cok büyük hedefim yoktu guy falan gelirse girerim diyordum ne kadar iyimsermisim o zamanlar.bekledikce bekledik gelmedi ilan falan ama bu arada ben ders çalışmaya devam ettim.bi kaç kurum sınavına girdim gecemedim derken 2019kpss geldi 94puan aldım ve hiç beklemiyordum böyle bir puanı.meger ilan beklerken çalıştığım ders bende yüksek bir altyapı oluşturmuş 2019kpss den sonra ders çalışmayı bıraktım insan bikiyor motivasyonu düşüyor gerçekten ama o altyapıyla 10sinava girdiysem 9unu geçtim yazilida özel bir çalışma yapmadan. 1ay arayla 2mulakata girdim ilk açıklanan mülakatım oldu benim çok şükür diğerini kazanamadim. yani daha hiç mülakattan elenmeden atandim. Böyle atanan arkadaşımda çok.bizlerin elinden gelen kısım yazili. siz o aşamaya odaklanın mülakat konusunda yapacak bsey yok o zamana Allah büyük.bakarsin ilkinde olur bakarsın arkadaşında dediği gibi surundurdukce surundururler.
-
Up arkadaşlar
çok motivasyona ihtiyacımız var -
2017 yılında mezun oldum. 2018 kpss de 90 üstü puanlara sahiptim. İlanların gelmesi, sınava başvuru aşaması, sınava girmek, sonuç açıklanması derken yorucu bir süreç geçirdim. Şuan istediğim kurumda çalışıyorum. Gereği gibi çalışıp motivasyonunu düşürmeyenler atanacaktır. Süreç zor ama diğer seçenekler (kendi işini yapmak dışında) daha zor diye düşünüyorum ve çalışmayı bırakmayın diyerek kolaylıklar diliyorum.
-
Arkadaslar bu yazacaklarimla kimsenin moralini bozmak istemem. Yalnizca kendi surecimi paylasacagim. Cunku keske biri de ben bu surece ilk basladigimda bu paylassaydi belki fikirlerim ve beklentilerim degisirdi.
1 sene sinava hazirlanmakla gecti. 94 puan aldim. Ve neredeyse yapilan tum mulakatlara girmeye hak kazandim. Yazili sinav yapan kurumlarin sinavlarinin hepsinden gectim. Ancak 2 sene boyunca girdigin tum mulakatlardan elendim.
Tarafsiz bir gozle bakmaya calisirsak mulakatlarin bir kismi icin gercekten yeterliligi saglayamadigimi ya da benden daha yeterli adaylarin oldugunu dusunebiliriz. Ancak en kotu ihtimalde bile girdigim mulakatlarin en az yarisi cok iyi gecmisti. Tum sorulari dogru yanitlamistim ve isin geregi olan nitelikleri sagliyordum. Bunlara ragmen Istanbul’daki 2 mulakatimda ust duzey torpili oldugunu birinci elden bildigim insanlar onume gecti. Bunlari kiskancliktan yazmiyorum. Gercekten ilk elden ogrendigim icin soyluyorum. Ben bu hayal kirikligini yasadim baskalari yasamasin diye.
Istanbul’daki sinav sonucum hakkinda -ki en cok istedigim ve kazanacagima en cok emin oldugum yerdi- (ayrinti veremiyorum malesef) ilk elden bu kadar kesin bilgiler alip kazanamadigimi ogrendikten sonra aylarca depresyona girdim. Cevremde kamuya giren tum arkadaslarim torpille girdiler. Mutlaka istisnalar oluyordur ama ne bana ne de arkadaslarima hic denk gelmedi bunlar. Puanim 2 sene gecerliydi. Ilk sene cok umutluydum ancak hayal kirikliklarini yasayinca 2.sene agir depresyona girdim. Ailemle yasiyordum ve odama kapandim. Hatta tekrar ayni sonucu alma korkusu yuzunden bazi mulakatlara, sinavlara gitmedim bile. Is stresi, parasizlik, aile ve cevreye karsi aciklama yapma mecburiyeti, utanma duygusu, issiz
oldugum icin evlenememe.... hepsi birikti. ozel islerde calisan okul arkadaslarim bile en azindan 2-3 yildir herhangi bir yerlerde calisiyorlardi ama ben kamuya hazirlandigim icin bos yere yillarimi kaybetmistim.Dedigim gibi kimsenin umudunu kirmak istemem. Ancak bunlari da ihtimal dahilinde degerlendirip oyle hzirlanmalarini, hayal kirikligi yasamamalarini oneririm. Insallah herkes hakettigi gibi kazanir. Ancak bu bana denk gelmedi. Cok iyi okullardan dereceyle mezun olan 2 tanidigim da kamuda bir yere giremediler. Ancak sonradan gidip o cok iyi okullarda arastirma gorevlisi oldular. Gercekten cok uzuluyorum bu hale. Bense elimde 94 KPSS, 90YDS Puanim ile hala odamda issiz bir sekilde oturuyorum.
-
@redcorner bu kötü oldu işte ama gerçeklerde acidir.Kanadaya göç eden kişide mülakattan dolayı gitmiş.Yok mu bu mülakatın bir çözümü.2000lik alım var inşallah hakkaniyetli bir alım olur.
-
Güzel hikayeleri olanları görmek mutlu edecekti oysa ki
-
@redcorner daha iyileri nasip olur inşallah.sonra buraya gelir, hikayenizi güzel sonla devam ettirirsiniz
-
@Su28A
Bu biraz şeye benziyor dostum, teşbihte hata olmaz, yanlış anlaşılmasın ama karnı aç birinin yanında yemek yemek gibi. Ondan elim gitmedi kaç gündür bir şeyler yazmak istedim aslında. Yine de haklısın mutluluk da paylaşılmalı ve belki sözlerim sizi motive edecek.Mezun olduktan sonra 3 yıl işsiz kaldım, son sene de okul uzattığım için tek dersten, bu işsizlik serüvenini 4 yıl bile sayabiliriz. İlk yıl akademi mi KPSS mi diye düşünmekten hiçbirine odaklanamadım ve bir yılım boşa gitti çünkü gönlümden geçen akademiydi. Sonra biraz da maddi gerekçelerle eğitim hayatından ziyade iş hayatını öncelemem gerektiğinden KPSS ye yöneldim. İkinci yılın sonunda atandım. Bu süreçte isteyerek veya istemeyerek işsizliğimi hatırlatan akrabalarımı görmek istemediğimden hemen her İİBFSBF li gibi bayram gelsin istemezdim öyle ki masanın başından kalkıp ailemin yanına gittiğimde dahi bir burukluk hissederdim çaresizlikten kaynaklanan, oysa onların en ufak bir iması bile söz konusu değildi, her zaman ellerinden geldiğince yanımdaydılar. Tabi bayramların tek burukluğu bu da değildi, çocuklara harçlık vermek istiyor insan, sevdiklerine hediyeler almak vs. oraları hepiniz çok iyi biliyorsunuz.
Süreç boyunca beni motive eden en önemli hususlardan biri şüphesiz o güne kadar verdiğim emeğe olan saygım, inancım ve vefa duygumdu. Ne vakit yorulsam, yıllardır masa başında çürüttüğüm dirseğim ve ailemin bu süreçte harcadığı emek aklıma gelirdi.
Gelgelelim KPSS ile atanmak hayat mücadelemizde ne bir son ne bir başlangıç, bu yeni bir dönem için sadece bir basamak. Bildiğiniz gibi “geçim derdi dini” diye bir şey var. O prangadan kurtulamazsanız hayat size devamlı boğazınıza girecek lokmayı düşünmeyi öğütler, halbuki rızkı veren Allah’tır. Çabamızla bağı olmasına rağmen nasibimizde yoksa o lokma o boğazdan geçmez. Ancak dedim ya o prangadan kurtulup, seçeneklerinizi artırabilmeniz için bir işin ucundan tutmak zorundasınızdır. Lisedeki felsefe hocam derdi ki insanın derin düşüncelere dalıp felsefi olanla ilgilenmesi için bazı şeylerin olması gerekir; örneğin karnınız tok olacak, sonra denizi seyretmek gibi insanın ufkunu açan derinlere yönlendiren bazı faktörlerin olması gerekir. Bu yüzden filozofların daha çok su kıyılarından çıktığını söylerdi
Keşke kuyulardan da bahsetseymiş:))Atanınca neler oluyor? Eğer işiniz başka bir şehirde ise yeni bir ev tutuyorsunuz, yeni eşyalar almanız gerekiyor, sıfırdan bir hayat kuruyorsunuz bir yerde. Sonra bir süre onların borçlarını ödüyorsunuz, KYK borcunuz varsa keza onu da :)gününüzün gündüz kısmını bir binada masa başında geçirmeye başlıyorsunuz, eğer bir müfettiş, denetmen vs. değilseniz. 8-5 veya 9-6, artık hem biraz özgür hem biraz kölesiniz:) yaptığınız işten zevk alıyorsanız mesai saatleriniz de güzel geçer böylece kendinizi modern bir köle gibi hissetmez yararlı bir şeyler yapmaya, üretmeye yönelirsiniz. Yeni meseleleriniz olacak, bunlar pozisyonunuz itibariyle ülkenize sağlayabileceğiniz katkı, kamu hizmeti içindeki payınız, çalışma ortamınız, iş arkadaşlarınız, kiranız, faturanız varsa evlilik planlarınız gibi:) Eve iş getirmiyorsanız, işkolik değilseniz, işinizin niteliği gecenizi de gasbedecek şekilde değilse ve yahut kendinizi geliştirmek için evde de işle ilgili çalışmanız gerekmiyorsa
geceler ve haftasonları sizindir, kişisel gelişiminiz ve güzel vakit geçirmek için. Sonra KPSS sürecinde uzak kaldığınız sosyal hayatınıza dönüyorsunuz. Şu bir gerçek ki test kitaplarından başınızı kaldıracaksınız ve o güne kadar hasretini çektiğiniz diğer kitaplarınızı okumaya, peşinden gidemediğiniz hayallerinizin peşine düşmeye dair kendinizde daha fazla bir kuvvet bulacaksınız.Her şey bir yana dostlarım, atanınca kendinizi hayatın telaşına çok kaptırmayın, o güne kadar ihmal etmek zorunda kaldığınız ruhunuza yönelin. Onu besleyin, emin olun ki hayat kavganızda sizi güçlendirecek olan asıl kuvvet dışardan değil içerden gelecek.