Naçizane başımdan geçen bir hikayeyi paylaşmak istiyorum, biraz uzun olabilir lakin bence önemli okuyup okumamak sizlerin tasarrufuna dostlar.
Yıllar önce bir kız öğrencim vardı, voleybol sevdalısı matematik özürlüsü (kendi tabiriyle). --Hocam ben üniversite sınavına gireceğim. Beden Eğitimi okumak istiyorum ama matematik olmadan olmuyor barajı asamiyorum.
-kızım etme eyleme beden eğitimi okusan ne olacak, atama yok is yok.
-benim ideallerim var planlarım var hocam.
-peki
Dedik başladık. Ya Allah bismillah derken 5 net isteyen benim güzel kızım 14 matematik yaptı ve en iyi üniversitede beden eğitimi okudu. Okuldayken voleybol türk Milli takımı antrenörlük için başlamış çalışmalara. Alt düzeyde bir yardımcı antrenör filan derken kızlar genç takımda milli Sporcu oldu sanırım tam detayını bilmiyorum. Bir gün tlf çaldı hocam atandım. Dedim nasıl oldu kız atama yok ki sizin bölümde. Hocam milli Sporcu kontenjanı açtılar bize dedi. Ooo dedim süper olmuş. O ara kampta antalyadalardi, bir hafta sonra atandığı yere gitmeden göreve başlamadan önce ailesinin yanina izmire gelirken yolda pamukkale turizmin otobüsü aydinda devrildi ve benim minik kuzum o otobüste hayata veda etti. Yani evet artık bir öğretmendi ama göreve asla başlayamadi.
Yani dostlar diyeceğim o ki birseyi olsun olsun diye diretmek yerine dualarımız Allahim hayırlısı neyse öyle olsun şeklinde olmalı. Ben kendimi 1 sene toparlayamadim 5 sene önceki öğrencim için. Hayır görünen de ser, ser görünende de elbet vardır bir hayır dostlar! Allahim bizlere hayırlısını nasip etsin inşallah! Uzun oldu hakkınızı helal edin