Bu başlığı tesadüfi bir şekilde gördüm ve bence canlandırılmayı hak ediyor. 2 yıla yakındır bu KPSS süreci içindeyim. Çok tükenmiş ya da yılgın hissettiğim zamanlar oldu ama 10-15 gün sonra bir şekilde normale döndüm.
“Eğer 1 yıl sonrasında bu süreci tamamlamış olursan sakın ama sakın yaşadıklarını unutma ve o zaman senin gibi KPSS’ye Umut bağlamış insanları görürsen onlara yardım etmek için elinden gelenin en iyisini yap. Çünkü sen de bu süreçte hiç hak etmediğin şeyler yaşadın, başkaları da hiç hak etmediği şeyler yaşıyor. Sadece kimse kimseye sorununu anlatmıyor.
Ve de asla çalıştığın işin mevkisine, rüzgarına kapılma. Sen her şeyden önce bir insansın ve hayattaki en büyük amacın iyi bir insan olmak.”
Doğduğun günden bu yana ailenin sana öğütlediği gibi “ herkes ne kadar kötü olursa olsun, sen daima iyi ol.”