plansız tarafından gönderilen iletiler

Temamız bahar...
Gününüz güzel geçsin dostlar.

https://www.youtube.com/watch?v=Epcj13tZ3gI

https://www.youtube.com/watch?v=CLGLI_WZs00

Sevgili forum günlüğümüz, son 3 aydır üçüncü kez tekrarlayan ciddi bir boğaz ağrısıyla/şişmesiyle günlerdir mücadele ediyorum. Sanıyorum artık tek çare damardan müdahale olacak Kendi sesimi unuttum. Yine ilaç endüstrisinin eline düşmeyelim diye kış çayları, zencefil-bal bir yere kadar. Yaz boyu yenilen dondurmalar kış boyu intikam aldı, alacağım olsun demek isterdim ama zaten hep mesafeliydik, kendimizi biliyoruz çünkü:) ortama uyduk. Buraya yazdım ki forumdaşlardan okuyup, içinden "Allah, şifa versin" diyen olur. Onlara mukabil bende "Allah, tüm dertlerimize dermanı tez vakitte versin" diyerek bitireyim. Sıhhatle, selametle.

@black Ben de bunu merak ediyorum İki listede ortak bir sürü isim var sanırım, komisyonun işi zor

@claark İki listede de adınız var ve onu mu sorguladılar tam olarak anlayamadım?

Mart duyumu gerçekleşmeyince ben süreçten tamamen koptum. KPSS, GUY vs. alan çalışmasının yanına eklemek lazım ama hepsi bir arada yapmak çok zor. Bu duyum meselesinde de galiba en mantıklısı protokolden gelecek habere odaklanmak olacak.

Geçmiş olsun arkadaşlar, mülakatlar bitmiş. Allah, hayırlı sonuçlar almayı nasip etsin. Komisyonun soru havuzu geniş anlaşılan, akıllarına gelen her şeyi sormuşlar.

https://www.youtube.com/watch?v=NGbhqEfN2qA

Benim penceremden iki bölümlük bir hikaye

1.bölüm

“sende noksan bulmadım şu yerle gök yanarken
attığımda o oku ben atmadım sen attın
Rab bu nasıl denizdir yüzme bilen kuşu yok
içimde acır bir şey bu göğsüme ne kattın” Süleyman Çobanoğlu

-ne yazılmışsa başa gelen odur-

-biri sağ ayağından biri sol ayağından yaralı iki kuşun kiraz ağacına anlattığıdır.

Sağ ayağından yaralı kuş, konmuş kirazın dalına. Başlamış anlatmaya. Ey ağaç, güzel çiçekli, güzel meyveli, çocukluk arkadaşım. Dinle beni. Şimdilik sadece dinle.

Yolda ağır aksak giderken benim gibi yaralı bir kuş gördüm, o da diğer ayağından yaralı. Acılarımız benziyor diye galiba başladım anlatmaya, bak niye anlattığımı bilmiyorum. O da ötüyordu kendi kendine ama sesleniyordu, ben işittim, duymazlıktan gelemedim. Belki kuş dilini unuttum, yanlış anladım. Sesine ses vermek istedim. Anlattıkça muhabbetim arttı, öyle sandım. Bu muhabbet baştan varmış. Vaktini bilmediğim bir başlangıç.

Gönül bu ya anlayınca kafese sığmadı. Kuşun aklı zaten neye yetmiş ki buna yetsin. O ilk başta terk etti beni. Büyük bir çekimle beni içine çeken bir akıntı gibi karşı duramadım. Bir rüya gibi, her rüya gibi içinde uzun dışında kısa. Sonra gerçekliğin duvarına çarpıp uyandım. Uyandığımı sandığım bir rüyada kaldım.

Kiraz ağacı girmiş araya bu akıl meselesi ne ki? Kuş devam etmiş. Ruh bilmediği denizlere açılmış, yüzme bilmezken, yüreğe aynı türkü aynı yerden seslenmiş. Akıl bu durur mu, hemen savunmaya geçmiş. Derinlere atılan, en gizli çekmecelerden hiç yaşanmamış, yazılmamış bir hikayeyi koymuş yüreğin önüne. Yürek sussun belki suçlu hissetsin diye.

Bitmemiş aklın oyunu. Bu seferde yağan yağmura takılmış. Başlamış düşünmeye “şimdi biz bu yağmurun altında kaç kişiyiz” diye sormuş durmuş. Sağa gitmiş ıslanmış, sola gitmiş ıslanmış. Bir gün “evet” dediğine sonraki gün “hayır” demiş. Yorulmuş, yormuş, kırılmış, kırmış; akıl işte kalp ve ruh zora girince tek başına neye yetmiş.

Bu akıl meselesi böyle çocukluk arkadaşım, kiraz ağacım. Ben bu yağmurda dengemi kaybettim, kaç kez ayağım kaydı, düştüm kalktım. Bir de ben sol ayağı yaralı kuşu kalın duvarların ardında gördüm, öyle sandım. Duvarı yıkayım önce dedim, karanlıkta kalmasın. –boyumu aşan işler- duvar üstüme yıkıldı, hatta üstümüze, bir daha yaralandık. Ben karanlığı aydınlatayım derken öyle dalmışım ki anlamaya çalışmaya karanlıkta kayboldum, karanlık oldum, güzel şeyler olacaksa da sıra gelmeden hava çok karardı. İlk ışıkta kendimi dışarı attım –ama ne ışık! – dışardan bakmalıydım. Bir inziva, bir içe dönüş. Göç ettim bedenimle, kalp zaten nerde kaldıysa ordadır.

https://www.youtube.com/watch?v=7zERdxxxrvA

2.bölüm

Ben göç ettim, kiraz ağacı. Kuşum ya. Bir de arada kaldım; hayaller, gerçekler, bilmediğim çok şey arasında. Sol ayağı yaralı kuş kızdı, kırıldı, haklıydı. Giderken aklımdaki sorulardan belki en önemlisi şuydu: sol ayağı yaralı kuş ne anladı, onun için anlaşılması gereken bir şey var mıydı, bıraktığım boşlukları doldurmalı mıydım?

Kiraz ağacı girmiş devreye “sordu mu?”

Ne ruhum rahat bıraktı ne sol ayağı yaralı kuş, söyledikçe söyledi, haklıydı. Şimdi geldim, dalına kondum, kiraz ağacım, çocukluk arkadaşım. Böyle yarım kalmasın, dilim döndüğünce anlatayım ne yaşadıysam dedim. Sol ayağı yaralı kuş hafiflesin belki bende, daha huzurlu uçsun istedim. – yüzüm yer oldu, yerim zaten yok, göçmen bir kuşum- Şimdi sen söyle kiraz ağacım ben cevap bulamıyorum, git dersen giderim, sus dersen susarım, yeter ki olmazları isteme benden, neyse onu da bilmem ya ben. Yeter ki sol ayağı yaralı kuşun gönlü daha fazla kırılmasın.

https://www.youtube.com/watch?v=QT4wGPma-dI

( her sanatsal gayret gibi anlatma denemesi )

@paretowilfredo @Priss @can-mavi Herbirinize ayrı ayrı teşekkür ederim, bir haber alabilmek için gayret gösteriyorsunuz. Allah sizlere de işlerinizde hayırlar ve kolaylıklar nasib etsin.

"Ben sen de benim kadar
çıkmaza girmeyesin diye girdim çıkmaza.
Şimdi senin felaketini istemedikçe
kendimi felâketten kurtaramayacağımı görüyorum.
Anladım ki benim felâketimi tatmamış olan benim
hangi felâkete uğradığımı bilemez. Benim
kurtuluşum ancak benim gibi, benim kadar
kurtuluşu özleyenin bana el vermesiyle mümkün.

Senin felâkete uğramanı istemem. Çünkü seni
öldürürsem (seni kendi duygu ve düşüncelerim
içinde eritip, kendime benzetirsem) bana yardım
edemezsin. Sen ölmezsen (benim alter ego’m
olmazsan), benim ölümümün sona ermesi
gerektiğini anlayamaz, bana yardım için bir şey
yapamazsın.
Seni öldürürsem kendi kurtuluş yolumdaki ışığı
söndürmüş olurum.

Seni öldürmezsem kendi kurtuluşuma
açılan yolu tamamen tıkamış olurum. "

İsmet Özel / Tahrir Vazifeleri (İnternetten alıntıdır)

https://www.youtube.com/watch?v=lIOgvXrZkto

Bilgi veren tüm arkadaşlara teşekkür ediyorum. Yalnız ben bir şeyi anlamadım, sorularda iktisat, kamu hukuku, özel hukuk, maliye gibi sınavdaki alanlardan her birinden sorulmamış mı? Mesela birinize türkiye ekonomisi birinize anayasa hukuku gibi mi olmuş ben mi yanlış anladım? Biraz bahtımıza ne çıkarsa gibi @1903bjk @ygndz

Forumda guy, dguy, vmy sayfaları spekülasyonu bol borsa ortamını andırıyor Başım dönmeye başlıyor iletileri okurken, her sayfa birbirine karıştı : ) şu ilanlar gelse de kpss den önce bir rahatlasak.

Geç oldu ama herkese başarılar dilerim Gelecek ilanlar için tecrübeleri beklemekteyiz.

https://www.youtube.com/watch?v=_KbT-iA5768
…
seni bilmeden sustururlar
acı sözler işitir yüreğin
değmeyeceğine inandırırlar
zaman zaman sorgulatırlar
“ kimin için “ dediğin olur
özündür yine de vazgeçmeyişin
sabırla yumrukladığın kalın duvardır
baktığın çatlaktır
kanındır görmediğin
görmezden geldiğin
kim bilir hangi masaldan dediğin
yarandır kabuk bağlamışlığıyla en güzel giyindiğin
takındığın bu tavır
güleçtir, hiçbir aynada görmediğin
…
(eski bir zamandan)

yorgunluk, tecrübenle kuşandığın zırhındır.

https://www.youtube.com/watch?v=42wl1p1U6Z4

“yıkılma sakın”

…
insanlar,
karanlık ruhlu diyorlar
acısı içine coşkun bir ırmak gibi akanlara.
kendi üzerlerine bıraksa hüznünü
kim bilir, ilk kim tetiği çekip ortadan kaldırmak, rahatlamak isteyecekti.
yalan hüzünler için.
güzel rüyalar görmek ister halkımız
kabusla uyanacak olsa
hiç olmamış gibi tekrar dalar uykuya sorgusuzca
gördüğü ilk hoş rüyada uyanmaya ayarlıdır saati
-istediği gibi uyanmaya-
onun sırtına inmez hançerler
-sırtından vurulan birini görse uzaklaşır-
acelesi vardır herkesin yaralı ruhlar yanında
biri yardım isteyecek olsa
sesi kısılanlar olur nedensiz.
birde el uzatanlar
en dertliler, derman için seferber olur
onların da gücü yetmez ama
buna hayat derler bizim burda.

(eski bir zamandan)

https://www.youtube.com/watch?v=68ZeEuU29f4

https://www.youtube.com/watch?v=HtVj7S7FpZA

…
sesler
bazıları
ritimsizi hizaya sokuyor
alt üst ediyor bazısı tüm ezgiyi
senfoni birlik gerektiriyor
disiplin hep şart
amirim ne yapsak
senin zindanın gül bahçesi belki
ben bir parmaklık yapmışım
…
usta hekim dediler sana
önce iyice kanatır, boşaltırmışsın
sonra akacak bir şey kalmayınca
sen mi oldun şimdi şifa
asilik adımıza eş
öyle severiz işte
kavga da etmezsek nasıl görürüz
hem acımasa çıkar mı ses
eh kısılmamışsa tabi
kimi de kalemle dile gelir diyorlar
o erbabın işi zor
mesela su yolunu bulmazsa
ziyan mı olur
olur mu canım ihtiyacı olana gidemez belki
daha az şifa olur
yeşile de can, kuraklığa yazık işte
…
tamam yeter durdu kan
bu türkü olmuş tamam.

https://www.youtube.com/watch?v=wM3L03Ui4Rs

(eski bir zamandan)

…
söyleyecek çok sözümüz vardı
şehrin arka sokaklarına düştü yolumuz
kimseler duymasın diye değil
çekildi sularımız
aktı o yöne
ve belki sürüldük biz.
kader yazısı kuşların göçü
rota belli
yol belli
…
vardıkça ardımıza bakıp
belki biraz anladığımız
zamanı gelince sadece yola düşüp aktığımız.
ne yol tükeniyor, ömür tükenmedikçe
ne yürümekten vazgeçiyoruz
yollar bazen dara çalıyor
sokaklar karanlığa
şehir ıssızlığa
sinip bir köşede aydınlığı beklediğimiz gibi
yürümekten bitap sabahı etmelerimiz
hepsi biziz.

https://www.youtube.com/watch?v=TzQbOdKVF1Y

(eski bir zamandan)

@elisa Şuraya bir şey yazmamak için kendimi kaç saattir frenliyorum. Konuyu buralara taşımanız niyetinizin göstergesidir benim nezdimde. O yüzden yorum yapma zorunluluğu duydum. Eğer niyetiniz makul, mantıklı bir tartışmaysa oturup politik süreci konuşalım. Nasıl buralara gelindi, niye şimdi buna mecbur kalındı? Zira vatanseverlik -bence- bunu gerektirir. "hiçbir bayrak bir insanı öldürmenin utancını kapatacak kadar büyük değildir" demişsiniz. Burada söz konusu olan ölmek ya da öldürmek değil şehit olmaktır. Bunu da herkes anlayamaz aynı yerden bakmıyorsak zaten oraya hiç girmeyelim. Türk bayrağı utanç örtmez,şehadetin gurur vesikası olur.

Bu Vatan Kimin?

Bu vatan toprağın kara bağrında
Sıradağlar gibi duranlarındır,
Bir tarih boyunca onun uğrunda
Kendini tarihe verenlerindir.

Tutuşup kül olan ocaklarından,
Şahlanıp köpüren ırmaklarından,
Hudutlarda gaza bayraklarından
Alnına ışıklar vuranlarındır.

Ardına bakmadan yollara düşen,
Şimşek gibi çakan, sel gibi coşan,
Huduttan hududa yol bulup koşan,
Cepheden cepheyi soranlarındır.

İleri atılıp sellercesine
Göğsünden vurulup tam ercesine,
Bir gül bahçesine girercesine
Şu kara toprağa girenlerindir.

Tarihin dilinden düşmez bu destan,
Nehirler gazidir, dağlar kahraman,
Her taşı yakut olan bu vatan
Can verme sırrına erenlerindir.

Gökyay'ım ne yazsan ziyade değil,
Bu sevgi bir kuru ifade değil,
Sencileyin hasmı rüyada değil,
Topun namlusundan görenlerindir.

Orhan Şaik Gökyay

@issiz Bu görev emri dediğiniz şey her zaman yazan bir şey mi yeni bir durum mu?

Allah vatanımızı,milletimizi esirgesin.