İçini Dökmek İsteyenler...
-
Sen niye hasta oluyosun ki benim derdimle hasta olmana gerek yok cunku dediklerinin coguna katiliyorum hayatta cok fazla sikayet eden insanlardan degilimdir bundan asla hoslanmam ayrica. Ama etrafindakilere ailene arkadaslarina bu sıkıntılı durumu anlatip icini dokmek kolay olmuyor sanki güçsüzmussun gibi gorunmek hic tarzim degildir. Ustelik bunu onlara anlattığımda beni burdaki kader arkadaslarim kadar iyi anlamayacaklar. Evet dedigin gibi ben bu yolun çileli ve en az 2-3 yıl surecegini bilerek girdim ve evet ozelde calisip hayatlarindan memnun olmayan insanlarin dertlerini dinleyerek en azindan bu surec beni rahat bi gelecege götürecek dusuncesiyle katlaniyorum. Ailem ilk sene olmayinca sanki surec bitti sanip beni ozele zorladilar ama ben israrla ozelde calismak istemedigimi calisarak puani yukselterek ve yaz olmasina ragmen girecegim sinav olmamasina ragmen ders calisarak kanitliyorum cunku ne istedigimi biliyorum. Düşündüğün gibi zayif biri degilim sadece bi anlik icimi dökme isteginde bulundum sagol destegin icin
-
Burada ve çoğu konuda millete hesap verme hali var. Yok inanmıyorlar mülakata kaldığımıza, yok aşağılanıyoruz, yok onu söylediler ve bunu da... Herkesin senetli, veresiye borcu var, kız isteyecek ama kayınbaba falan mı inanmıyor? Ya inanmasın, küçümsesin, anne-baba dahil millete evet deyip geçmek lazım. Herkes çok bilir, az yardım eder. Oh be içimi de döktüm. Hadi sağlıkla, mutlulukla....
-
Dün akşam üst kata çıkıyorum, öyle heidi gibi zıplaya zıplaya mutlu bir şekilde kapıyı açacakken ayağım bir kaydı, kapıya kafayı bir koydum yok böyle bir şey. Gözümden güneş gözlükleri fırladı o derece şiddetli çarptım. Dedim, ya gözlükler kırıldı ya da gözüm şişti. Bir 10 - 15 saniye kaldım öyle olduğum yerde. Gittim buz falan yaptım, baktım bir şeyim yok. Lan dedim kendi kendime ne acayip bir varlığız. Bir şey yokken kafana ağaç düşüyor ölüyorsun, kanalizasyon kapağı açık kalıyor ölüyorsun, kaldırımda giderken araba çarpıyor ölüyorsun. Acayip ince bir çizgide yaşıyoruz çok da şey yapmamak lazım hayatı..
-
@impressiveunit Gerçekten evet diyip geçmek en güzeli. İşin içinde olmayan insanlar farkında olmadan da olsa moral vereyim derken insanı demoralize edebiliyor. Bu ara en çok yaşadığım kaderden dem vurulması. Ben çalışmanın, emeğin gücüne inanan bir insanım böyle fatalist yorumlar bende fatal error yaratıyor e sonu iyi olmuyor o konuşmanın tabi, gereksiz bir stres kaynağı daha. Ne gerek var anlatmaya he de geç huzuru bul.
-
Bu akşam yaşadığım bir olayı paylaşmak isterim. Uzaktan gelen bir akrabamız ailesiyle birlikte bizi ziyarete geldi. Ailenin üyelerinden biri de lise birinci sınıfa giden cici bir kız çocuğu. Ilk defa müşerref oldum kendisiyle. Şimdi aramızda geçen o diyaloğu paylaşiciim.
Ev sahibi kız: Hoşgeldin canım
Cici kız: Hoşbulduk abla. Evde wifi var mı?
Ev sahibi kız: Var canım.
Cici kız: Şifreyi alabilir miyim?
Ev sahibi kız: Tabi ki. Şifre bla bla bla..
Kapanış.
Gidene kadar bir daha değil konuşmak etrafına bile bakmadı. Allah bu yeni neslin sonunu hayretsin. 99 derdimi 100 e tamamladın sayın ergen. Te Allah'ım ya. -
@bombiksmori Tam o an gizlice wifi'nin şifresini değiştirseydiniz. Sizin yaptığınızı anlasaydı fakat asla kanıtlayamayacağı için iç içten kafayı yeseydi keşke.
-
@Phoenix nasıl da düşünemedim hocam:) harika bi fikirmiş
-
@bombiksmori Artık şu dönemde çocukluktan itibaren başlayan yeni bir bağımlılık türü.
-
@kilici sanki son şanslı jenerasyon bizdik.. Bizden sonra gelenlere gerçekten çok üzülüyorum..internet,telefon yüzünden biçok şeyin tadına varamadılar.
-
@bombiksmori Farkına varamamaktan daha çok ilerisi için daha tehlikeli görünüyor bana halleri.. Biz çocukken eve zor geliyorduk sokakta top oynamaktan:) çok şükür şanslıydık evet.
-
Akşamları sahile gidip avazın çıktığı kadar bağırmak haykırmak istiyorum.
"Çıkar sahipleri karamsar olamaz." -
@kilici hocam aklıma direk şu geliyo,bunlar ilerde bu ülkeye öğretmen,yönetici,sağlıkçı v.s olacaklar..bu defa daha da çok üzülüyorum. Allah sonumuzu hayretsin
-
@Sivka27 " Çıkar sahipleri karamsar olamaz" Bu cümle beni biraz irite etti hocam:thinking:
-
@bombiksmori Amin inşallah
-
Bazi şeyler için artık sabrım yok; ukala biri haline geldiğim için değil, aksine hayatımda artık beni mutsuz eden ya da üzen şeyler ile vaktimi daha fazla kaybetmek istemediğim bir noktaya ulaştığım için… laf sokmalara, haddinden fazla eleştirilere ve hangi türden olursa olsun talep ve beklentilere artık sabrım yok. Benden hoşlanmayan insanları memnun etmeye, beni sevmeyen insanları sevmeye ve bana gülümsemeyen insanlara gülümsemeye yönelik arzumu kaybettim.
Artık yalan söyleyen ve beni yönetmek isteyen insanlara bir tek dakika bile harcamak istemiyorum. Oyunların, ikiyüzlülüğün, sahtekarlıkların ve ucuz övgülerin olduğu ortamlarda bulunmak istemiyorum. Çok bilmişliğe ve akademik ukalalığa tahammülüm yok.Aynı şekilde boş dedikodulara da bulaşmak istemiyorum. Uyuşmazlıklardan ve karşılaştırmalardan nefret ediyorum. Farklılıklardan, hatta zıtlıklardan oluşan bir dünyaya inanıyorum, bu nedenle katı ve toleransı olmayan olan insanlardan kaçınıyorum.Arkadaşlıkta sadakatsizlikten ve ihanetten hoşlanmıyorum. Birisine nasıl iltifat edileceğini ya da cesaretlendirmek için ne diyeceğini bilmeyen insanlarla bir arada olamıyorum.Abartılar beni sıkıyor Ve her şeyin de üzerinde, sabrımı hak etmeyen hiç kimseye sabrım yok.. -
Dikkat et! Dünyada yaşamıyorsunuz.Dünyadan geçiyorsunuz.
MEVLANA -
Hani hava böyle yağmakla yağmamak arasında gidip gelir; boğar, bunaltır, nefes aldırmaz ya.
Ne kimseyi görmek ne de seslerini duymak istersin; tahammül eşiğinin sınırı çoktan aşılmıştır.
Yine de incitmek istemezsin de başkalarını, kendi içini kıra döke viran edersin ya.
Uyku nedir bilmez, geceyi zehir gibi içine çekersin.
Yastığına sokulup hıçkırıklarını içine atarsın ve çaresizliğini kimse duysun istemezsin.
Parmak uçlarından iliklerine kadar sızlar her yanın.
Bir volkan olmuştur içine attığın közler ve yanar durursun kendi ateşinde.
Öyle hallerdeyim... -
Simdiye kadar ki yasadigimin hayatin en zor gunlerini yasiyorum ask acisindan beter gunler yasiyorum. Yanlizlik ve hayatimin belirsizligi beni olduruyor yasama sevincimi kaybediyorum.
-
Bu başlığı ilk defa okuyorum. Sanirim biraz karamsar bir adı oldugu icin hep uzak durdum bunyeme ters geliyor boyle seyler okurken de öyle hayatlar ve hikayeler gördüm ki tam ağlamanın eşiğine geldiğimde bir başka kullanıcının gülmekten yanaklarımı ağrıtan iletilerine rast geldim sonra da dedim ki "Tanımasam da hiçbirini, ayrı ayrı seviyorum her birini"
-
Şu aralar forumda sadece bu başlığa bakıyorum. Sanki beni anlatiyorsunuz . Aynı yollardan geçiyoruz farklı hayatlarımiz aynı kaderlerimiz beni buralara getiriyor sanırım. Hepimiz yorgun birer savasciyiz.ama aslında yorulmaya bile kakkimizin olmadığı süreçlerden geçiyoruz. Sistemin bizleri nasıl katlettigini yok ettiğini geriye ittigini ve kurumsal bir koyun haline getirdiğini anlatmayacagim. Çünkü burdaki herkesin herseyin farkında olduğunu düşünmek istiyorum. Velhasıl yenilenmeye ihtiyacımız var kullerimizden dogmaya tekrar tekrar tekrar başlamaya ihtiyacımız var . Bizler zor olanı seçtik. Tabi bu kadar da zor olacagini beklemiyordum:).bugünün uzuntuleri ,zorluklari imkansizliklari yarinlarimizin umudu olmasi dileğiyle. Özellikle kız arkadaslar için söylemek istediğim bir iki şey var onlar kendileri beyinleriyle üretmeyi sectiler. Kim olacaklarına kendileri karar verecek. Baba ve koca eline bakmayı seçmediler. Maddi olarak olamasamda manevi olarak yaninizdayim. Mücadelemiz hala bitmedi calismaya devam . Tukenmedik tuketemiycekler . Başarı yakındır. Arkamdan feminist dediğinizi duymayayim:) sadece bir kadın hakları savunucusuyum)