buseneatanıyorum tarafından gönderilen iletiler

@kussesi hiç dinlememiştim daha önce, mutluluktan bayılabilirim.
O kadar güzel ki

@secret hayır sorun olmaz. Ben de vermedim, toplamıyorlar zaten.

Sevgilim ben şimdi büyük bir kentte seni düşünmekteyim 
Elimde uçuk mavi bir kalem cebimde iki paket sigara 
Hayatımız geçiyor gözlerimin önünden 
Çıkıp gitmelerimiz, su içmelerimiz, öpüştüklerimiz 
"Ağlarım aklıma geldikçe gülüştüklerimiz"
Çiçekler, çiçekler, su verdim bu sabah çiçeklere 
O gülün yüzü gülmüyor sensiz 
O köklensin diye pencerede suya koyduğun devetabanı 
Hepten hüzünlü bu günlerde 
Gür ve çoşkun bir gün ışığı dadanmış pencereye 
Masada tabaklar neşesiz 
Koridor ıssız 
Banyoda havlular yalnız 
Mutfak dersen - derbeder ve pis 
Çiti orda duruyor, ekmek kutusu boş 
Vantilatör soluksuz 
Halılar tozlu 
Giysilerim gardropta ve şurda burda 
Memo'nun oyuncak sepeti uykularda 
Mavi gece lambası hevessiz 
Kapı diyor ki açın beni kapayın beni 
Perdeler gömlek değiştiren yılanlar gibi 
Radyo desen sessiz 
Tabure sandalyalardan çekiniyor 
Küçük oda karanlık ve ıssız 
Her şey seni bekliyor her şey gelmeni 
İçeri girmeni 
Senin elinin değmesini 
Gözünün dokunmasını 
Ve her şey tekrarlıyor 
Seni nice sevdiğimi

Cemal Süreya

Wolf - 1994 yapımı IMDb puanı 6.2 olan, başrolünde Jack Nicholson'ın oynadığı çok akıllıca kurgulanmış bir gerilim filmi.
Bir gece bir kurt tarafından ısırılan Will Randall'ın değişimini anlatıyor. Ama öyle sıradan filmler gibi "ahan da şimdi kurt beni ısırdı, gidem oraya buraya havlayam, onu bunu ısıram." tarzında basit bir şey değil.
Beni IMDb puanı şaşırttı. Jack Nicholson'ın yine döktürdüğü bu filme ayıp olmuş.

The Kid (İçimdeki Çocuk) IMDb puanı 7.6 Burda da başrolde Bruce Willis var. İmaj danışmanlığı yapan Russ'un tuhaf bir olay sonucu çocukluğuyla karşılaşıp yüzleşmesini konu alır. Çocukken kurduğu hiçbir hayaline kavuşmadığını görür. Film ilk başladığında klasik bir Amerikan filmi gibi başlıyor işte iş kolik bir adam, plazalar, aynı anda konuşan bir sürü insan falan ama sonradan çok ama çok samimi, içten böyle sıcacık bir film haline dönüşüyor.

Sesimi duyan var mı?

Hala bu soruyu bir yerlerde duyduğum zaman irkilirim, korkarım. Bana çaresizlikten, bekleyişten, umuttan, gözyaşından, ölümden ve hayattan çok daha fazlasını çağrıştırır.

Ankara'da çok fazla hissedilmemesine rağmen ki Gölcük ile kıyaslayarak söylüyorum, çocukluğumun en kötü gecesiydi. Düşünsenize her gün sevinçle içine girdiğiniz, sevdiklerinizle yemek yediğiniz, bazen kavga ettiğiniz, çoğu zaman güldüğünüz, kardeşinizle kumanda mücadelesi ettiğiniz, iş çıkışı "eve gitsem de bi' ayaklarımı uzatsam." dediğimiz yuvadan mezarınız olmaması için kaçıyorsunuz.
Hatta bazılarımız kaçmaya bile fırsat bulamıyor. Bir uykunun ölümle sonuçlanacağı kimin aklına gelirdi ki. Korkunç bir sabaha eksilerek uyanmak. Sevdiklerinizin eksikliği ile. 17 bin eksik can ile sabaha uyanmak...

Hafızalarda hep diri tutulması gereken bir olay. Ama diri tutmak yeterli değil ki. Ders almaktır önemli olan. Hergün içinde çocukların eğitim gördüğü binalar güçlü mü, afet toplanma merkezleri yeterli mi, afet bölgeleri yapılaşmaya, konutlaşmaya yasak mı, metropoller ne durumda? Soruların cevaplarından emin değilim. Ama emin olduğum şey deprem gerçeğiyle önünde sonunda yeniden karşılaşacağımız ve korkusu. Ve emin olduğum tek şey böylesi durumlarda kenetlenerek çoğaldığımızdır. Sanırım hiçbir şey birken bu kadar çok olamaz.

Enkazdan çıkan her insan, yeniden doğmuş bir bebek gibiydi, öyle yer etmişti hafızalara.

Bir daha böyle korkunç geceler ve sabahlar yaşamamak dileğiyle.

@paretowilfredo
O mücadeleyi kazandınız.
Bence.

@agor fosforlu kalemimin kapağı açık kalmış saatlerce. Kurumuş ve bitmiş.
Hiçbir hüzünlü şarkı depresyona sokamaz, üzemez beni bundan gayrı.
Kitleyin başlığı

@paretowilfredo

Bu kadın, bu şarkı...

https://youtu.be/eDRSlHCVDK0

@1umut

Nazende misin sen hıı

https://youtu.be/BsAwmcOOuUs

@sucuklu_oralet teşekkür ederim kahve için verdiğiniz kırıcı cevap benim için yeterli oldu. Kpss'nin nezaketinizden, anlayışınızdan ve sakinliğinizden daha fazla çalmasına izin vermeyin yeterli.
Daha fazla uzatmayacağım tabi ki. Deneyimlerinizden faydalanmak isteyen arkadaşları başlık altında yanlış anlaşılmadan dolayı ortaya çıkan sebepsiz tartışmayla oyalamak istemiyorum.

@sucuklu_oralet yanlış düşünceler uyandırmış sizde malesef. "Başarı hikayenizin" perde arkasını merak edip bir soru sordum ve cımbız kullanmadım.Bu kadar agrasif tavır takınmanıza inanın hiç gerek yoktu. Ama bu tavrınızı gençliğinizi yiyen, hayatınızın %30 unu çalmış lanetli KPSS' nin sizde yaratmış olacağı olası etkilere bağlıyorum.
Bu lanetli sekiz yıla rağmen böyle ayakta durdum, şu şekilde direndim gibi işin psikolojik yönüyle de alakalı cevap verebileceğinizi düşündüm bu nedenle sordum. Yapmış olduğunuz meslek acaba çok mu yıpratıcı da yeni yollar aramaya çalışıyorsunuz diye sordum. Verdiginiz "trol" cevabı ile aslında kimseye yardımcı olmak istemediğiniz hissi oluştu bende de.

@sucuklu_oralet lanetli olarak tanımladığınız bu sürece peki yıllardır ki sekiz yıl yazmışsınız neden katlanıyorsunuz?
Altyapınızın olduğunuzu düşünerek diyorum günde 3-4 saat derse vakit harcamak sizin için yorucu olmuyor mu? Ya da şu an içinde bulunduğunuz meslek sizi mutsuz mu etti, tatmin mi olamadınız, aradığınızı mı bulamadınız ve sekiz senenizi "lanetli kpss" sürecine adadınız?

@1umut
https://youtu.be/l0-FBlfvgxo

@paretowilfredo Ne güzel tarif etmişsiniz yeraltını. Burdan da bir kitap çıkar bence
Her kitabı okumanın bir vakti var, demek ki benim vaktim gelmemiş ama okuyacağım daha sonra Kinyas ve Kayra'yı.

Dediğiniz kitaplara da bakacağım en yakın zamanda

@paretowilfredo Kinyas ve Kayra yarım bıraktığım nadir kitaplardan sanırım. Mutsuz mutsuz okudum, okuyamadım ama diğerlerine bakacağım. Nasıl bir tat aradığımı da tam bilmiyorum ama arıyorum. Hani insan çok acıkır da ne yiyeceğini bilemez ya hem her şeyi yemek hem yememek ister gibi neyse...

Yeraltına giden o mazgalı açtım, yeraltından notları okudum. Zirvede mi bıraksam acaba

Yeraltı edebiyatından önerebileceğiniz bir kitap var mı? Hiç bulaşmadım o türe merak da ediyorum. Bugün kitapevine girdim elim birkaçına gitti ama alamadım.

@1umut tabi ki kaçmaz
sen kalp ben kalp Sherlock Holmes
Ha bi' de Müge Anlı

Erkek kadına dedi ki:
-Seni seviyorum,
ama nasıl,
avuçlarımda camdan bir şey gibi kalbimi sıkıp
parmaklarımı kanatarak
kırasıya
çıldırasıya...
Erkek kadına dedi ki:
-Seni seviyorum,
ama nasıl,
kilometrelerle derin, kilometrelerle dümdüz,
yüzde yüz, yüzde bin beş yüz,
yüzde hudutsuz kere yüz...
Kadın erkeğe dedi ki:
-Baktım
dudağımla, yüreğimle, kafamla;
severek, korkarak, eğilerek,
dudağına, yüreğine, kafana.
Şimdi ne söylüyorsam
karanlıkta bir fısıltı gibi sen öğrettin bana.
Ve ben artık
biliyorum:
Toprağın,
yüzü güneşli bir ana gibi
en son en güzel çocuğunu emzirdiğini.
Fakat neyleyim
saçlarım dolanmış
ölmekte olan parmaklarına
başımı kurtarmam kabil
değil!
Sen
yürümelisin,
yeni doğan çocuğun
gözlerine bakarak.
Sen
yürümelisin,
beni bırakarak.
Kadın sustu.
Sarıldılar.
Bir kitap düştü yere.
Kapandı bir pencere.
Ayrıldılar.

Nazım Hikmet

@the-ruk benim için sınava kimlerin girmiş olduğu önemli değil. Sınava banka personelinin girme ihtimali tartışılır ki ben o tartışmaya dahi girmem elimde somut şeyler yokken. Referans v.s her sınav için konuşlan şeyler hiç umarsamıyorum bile, bu tarz şeyler hiçbir zaman havlu attırmadı bana.

Şu an sinirlenmiş olduğum tek şey insanların hassas noktalarıyla seviyesizce dalga geçmek. Bu hadsizlik öldürecek beni.

@bennu Sizi o kadar iyi anlıyorum ki!
Ben de kendimce seviye olarak benden aşağı olduğuna inandığım insanlar görünce konuşma tarzı olsun, aklı fikri (!) olsun v.s çok irkilir sizin verdiğiniz tepkiyi veririm. Ama içimden veririm bu tepkiyi. Sanırım ilk defa bu tepkiyi dışa yansıtacağım sayenizde.
Ve yine sayenizde beni hiç ilgilendirmeyen bir tartışmaya gireceğim.

Bu nasıl bir tarz, nasil bir küçümseme ve üst perdeden konuşmadır böyle. "delinin biri" "saçma sapan" "beyin hücreleri" siz bu cümleleri hayatta bir kere bile görmediğiniz ve görseniz bile yüzüne söyleyemeyeceğiniz insanlara hangi hak ve cesaretle kurarsınız. Lütfen ama lütfen eğer zor olmayacaksa aldığınız eğitimin ve yaşınızın size katmış olabileceğini düşündüğüm o olgunluğun hakkını verin.

Burada insanlar kesin olmayan bir bilgi, bir varsayım üzerine tartışıp çözüm bulmaya çalışıyor ki gerçek olmama ihtimali de yok değil. Kimse verdiği emekleri boşa çıkarmak istemiyor. Anlamanızı ve çözüm üretmenizi değil sakin ve anlayışlı olmanızı rica ediyorum.