...
Kan ile beslenenler, bugün konuşurken yüzümüze kan sıçratıyorlar. Onlar, bizden çaldılar. Çaldıkları her şeyi gün gün tezgaha koyup yine bize satıyorlar, böyle zengin oldular. Halımızı çaldılar örneğin ayaklarımız üşürken. Sonra ayaklarının altına alıp çiğnediler. Eskittikleri halıyı bugün bize daha kadim ve kıymetli bir eşya gibi satıyorlar. Sanma ki akan gözyaşı umurunda onların, ne ağlayan analar, ne geride kalan evlatlar. İstediklerini vermediğimiz günden itibaren etlerimizin yapıştığı kirli duvarlarını unuttun mu? Hava yeniden soğuyor, zeminse ısınıyor. Zemin sıvılaşıp ayağımızın altından kayacak. Yüzme bilmeyen boğulacak, bu değirmen hepimizi öğütene kadar dönecek. Haham gidecek, imam gelecek ama sen unuttukça bu hikaye bitmeyecek. Çünkü onlar artık reşit, çocuk değil. Bu oynadıkları da artık oyun değil.
...